سبزپوشان
بـرایــــــم، گـــــــر دلـت قـــــدری، مکـــدّر شد بـرایـت، دیــــده‌ام دریـــــــــای احمـــــــــر شد قســــم خــــوردی بمـــــانــــــی تــا اَبـــد، امّــا شکستـی عهد و عمـرم عـاقبت سـر شد شبــی تــا صبـــح، بــر زلفـت زدم شــــانــه بـرایـــم حیـف آن شب، شـــــامِ آخــر شد زدی پَـــر از کنــــــــارم ، بـــی‌هــــــــوا رفتــی همــان دَم بـرگهـــــایــــم، زرد و پَـرپَـر شد نمــــودم خــــونِ خـــود را در قـدح، دیدم به جـوش آمد زعشقت، مثل ساغر شد از آن روزی، کـه بـــردی حــــرمتـــــم را تـو جهان در پیش چشمم همچو اژدر شد بـرایـت سـوختـــم، گشتـم چــو خــاکستـر بـرایــــم، گــــــــر دلـت قــــــدری مکّــدر شد
36 مشاهده