#شرح #دعا_سی_یک_20 ✳️ خدايا! هر بنده‏اى كه به پيشگاهت توبه كند، و در علم غيبت معلوم است كه شكننده توبه است، و بازگشت كننده به گناه و خطايش. من به تو پناه مى‏آورم از اين كه چنين باشم؛ پس اين توبه مرا توبه‏اى قرار ده كه پس از آن نيازمند به توبه‏اى نباشم؛ توبه‏اى سبب محو شدن گناهان گذشته، و سلامت از گناه در باقى مانده عمر. خدايا! از نادانيم به درگاهت عذر مى‏خواهم، و نسبت به زشتى عملم طلب بخشش مى‏كنم؛ پس مرا از باب احسان در پناه رحمت خود آر، و از راه تفضّل به‏ پوشش عافيتت مرا بپوشان. خدايا! از عملى كه با خواسته‏ات مخالفت مى‏كند يا مرا از عرصه محبتت بيرون مى‏برد، مانند انديشه‏هاى غير منطقى دلم، و نگاه‏هاى چشمم، و گفته‏هاى بى‏جاى زبانم، به درگاهت توبه مى‏كنم؛ توبه‏اى كه هر يك از اندامم به سهم خودش از كيفرت سالم بماند، و از سختگيرى‏هاى دردناكت كه متجاوزان از آن مى‏ترسند، در امان قرار گيرد. 🔴شرط توبه آن است كه انقلابى در باطن انسان صورت گيرد كه يك باره او را بر ضدّ بدى‏هايش بشوراند و سوز او از جان برخيزد تا از همه جا بريده و به خدا بنگرد. در اين دگرگونى باطنى، انسان بايد بر ضدّ نفس امّاره شيطان صفت كودتا كند و دشمن داخلى خود را سركوب و از صحنه جان خود بيرون كند و دل را از آلودگى‏ها پاكيزه سازد، تا قلب آماده ورود فرشتگان گردد. معاوية بن وهب گفت از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: إِذا تابَ الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ تَوْبَةً نَصُوحاً أَحَبَّهُ اللَّهُ فَسَتَرَ عَلَيْهِ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ، قُلْتُ: وَ كَيْفَ يَسْتُرُ عَلَيْهِ؟ قالَ: يَنْسى‏ مَلَكَيْهِ ما كَتَبا عَلَيْهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ أَوْحَى‏ إِلى‏ جَوارِحِه اكْتُمى‏ عَلَيْهِ ذُنُوبَهُ وَ أَوْحى‏ إِلى‏ بِقاعِ الْأَرْضِ اكْتُمى‏ عَلَيْهِ ما كانَ يَعْمَلُ عَلَيْكَ مِنَ الذُّنُوبِ فَيَلْقَى الَّلهُ حِينَ يَلْقاهُ وَ لَيْسَ شَئٌ يَشْهَدُ عَلَيْهِ بِشَئٍ مِنَ الذُّنُوبِ. هر گاه بنده‏اى مؤمن از سويداى دل توبه خالصانه كند خداوند دوستش بدارد و در دنيا و آخرت زشتى‏هاى او را بپوشاند، عرض كردم: چگونه مى‏پوشاند؟ فرمود: گناهانى را كه دو فرشته نگهبان براى او نوشته‏اند از يادشان مى‏برد؛ و خداوند به اعضاى بدن او فرمان مى‏دهد تا گناهان او را پنهان سازند. و به نقطه‏هايى از زمين دستور مى‏دهد تا گناهان او را بپوشاند. پس آنگاه كه خداوند او را ديدار مى‏كند چيزى وجود ندارد كه به گناهان او گواهى دهد. امام سجاد عليه السلام در اين قسمت‏ها براى نجات نفس از دغدغه‏هاى شيطانى به التماس‏هاى شديد رو آورده است و خواهش‏هاى پى در پى او تمنّاى تأييد الهى را مى‏طلبد، گاهى تأييد خداوند به كمك انسان مى‏آيد و او را توفيقات خاصى فرا مى‏گيرد، بنابراين عملكرد آدمى به علاوه دست توسّل به سوى عنايت‏هاى ربوبى و شفاعت معصومان عليهم السلام در اين مسأله نقش بسزايى دارد، اگر انسان بخواهد بر ترك گناه عزم جدى داشته باشد بايد تضرّع و صداقت او به درخواست يارى از درگاه خداوند متعال پيوسته متّصل باشد، مانند لامپى كه از منبع نور پيوسته روشنايى مى‏گيرد و تاريكى را از بين مى‏برد، پس توبه و انابه به كمك حضرت حقّ ممكن مى‏شود. اگر انسان قدرت بر اطاعت و توانايى در دورى از گناه را در خود احساس كرد، نبايد بر آن مغرور شود؛ زيرا توفيق الهى رفيق راه اوست، گرچه رنج اطاعت و صبر بر گناه بسيار دشوار است ولى پايدارى در آن حالت رحمت و عصمت پروردگار را نياز دارد. از اين رو خداى منّان به ياران حضرت موسى مى‏فرمايد: ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ فَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَكُنتُم مّنَ الْخسِرِينَ» آن گاه بعد از [پيمان گرفتن، از وفاكردن به آن‏] سرپيچى كرديد، و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، قطعاً از زيانكاران بوديد. از چكيده بيان ائمه اطهار عليهم السلام به دست مى‏آيد توبه حقيقى ( #توبه_نصوح ) بر دو محور استوار است: الف- توبه بايد از گناهان ظاهر و باطن باشد. گناهان باطنى از قبيل اعتقاد به كفر، شرك، بخل، حسد و عجب كه دورى از آنان به كوشش فراوان نياز دارد. ب- خيال گناه در ذهن و فكر زدوده شود تا به دايره عمل كشيده نشود. براى بيمه كردن از اين موقعيت؛ عشق و محبّت الهى را در جان بنشاند تا دل از وسوسه‏هاى شيطانى و تخلّف فرمان حقّ مصون بماند. دعای #سی_یک کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2