مختصر همانگونه که قبلا گفته شد : از فراز 22 امام سجاد عليه السلام به الهى پرداخته و تا پايان فراز 31 خداوند را تسبيح مى‏گويد. بسط اليه سُبْحَانَكَ بَسَطْتَ بِالْخَيْرَاتِ يَدَكَ، وَ عُرِفَتِ الْهِدَايَةُ مِنْ عِنْدِكَ، فَمَنِ الْتمَسَكَ لِدِينٍ أَوْ دُنْيَا وَجَدَكَ پاك و منزّهى! دستت را به نيكى‏ها گشوده‏اى و هدايت از جانب تو شناخته شد. پس هر كه براى دين يا دنيا به دنبال تو گشت، تو را مى‏يابد. «بسط اليه» دو معنا دارد: 1 - كنايه از توسعه در رحمت و بخشش است. يعنى به نيكويى‏ها، دست خود را گشاده كردى و رحمت خود را وسيع گرداندى. 2 - كنايه از قدرت است و منظور توسعه قدرت در تمامى عالمِ وجود است. «الْهِدَايَةُ مِنْ عِنْدِك»: هدايت از جانب خداست، بر قلوبى كه خود را آماده پذيرشِ هدايت كرده باشند (فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللَّهُ وَ مِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضّلاله): «پس برخى از آنان كسانى هستند كه خدا آنها را هدايت كرد، و برخى از آنان كسانى هستند كه گمراهى بر آنها ثابت گرديده است». (نحل/ 36.). و اين هدايت پس از خلقت آغاز مى‏شود (طه/ 50.) و تمامى مردم حتّى گمراهانى كه توبه مى‏كنند را در بر مى‏گيرد (طه/ 122 و ضحى/ 7.) و خداوند به نور عظمت خويش همه را هدايت مى‏گرداند. (نور/ 35.). بايد توجه داشت كه به صراحتِ قرآن كريم، هدايت كه شامل گروه بسيارى از مردم مى‏گردد، (بقره/ 26.) چند گروه مشمول آن نمى‏شوند: 1 - ظالمين (وَ اللَّهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ): «خداوند گروه ستمكاران را هدايت نمى‏كند». (بقره/ 258.). 2 - كافرين (وَ اللَّهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ): «خداوند گروه كافران را هدايت نمى‏كند». (بقره/ 264.). 3 - فاسقين (وَ اللَّهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ): «خداوند گروه نافرمانبران را هدايت نمى‏كند». (مائده/ 108.). 4 - گمراهان (فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِى مَن يُضِلُّ): «همانا خداوند كسانى كه در گمراهى هستند را هدايت نمى‏كند». (نحل/ 37.). 5 - دروغ گويان (إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِى مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ): «همانا خداوند كسى را كه دروغگويى ناسپاس باشد هدايت نمى‏كند». (زمر/ 3.). 6 - اسراف‏كنندگان (إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِى مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ): «حقيقت خدا كسى را كه اسرافكارِ دروغگوست هدايت نمى‏كند». (غافر/ 28.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2