2 7 1 ✳️ علّامه مجلسى در توضيح لغت حلم و بردبارى مى‏فرمايد: «حلم، خوددارى از اين است كه در برابر ناملايمات از جا به در رود و كار ناهنجار كند، يا گفتار ناستوده از او سرزند.» از حضرت رضا عليه السلام روايت شده: لا يَكُونُ الرَّجُلُ عابِداً حَتّى‏ يَكُونَ حَليماً، وَ إنَّ الرَّجُلَ كانَ إذا تَعَبَّدَ فى بَنى إسْرائيلَ لَمْ يُعَدَّ عابِداً حَتّى‏ يَصْمُتَ قَبْلَ ذلِكَ عَشْرَ سِنينَ. «1» مرد عابد نباشد تا بردبار نباشد و به راستى مرد در بنى اسرائيل خود را به عبادت وامى‏داشت و او را عابد نمى‏گفتند تا آن كه ده سال پيش از آن خموشى گزيند. امام باقر عليه السلام فرمود: كانَ عَلِىُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عليه السلام يَقُولُ: انَّهُ لَيُعْجِبُنِى الرَّجُلُ انْ يُدْرِكَهُ حِلْمُهُ عِنْدَ غَضَبِهِ. امام سجّاد عليه السلام مى‏فرمود: من خوشم مى‏آيد از مردى كه هنگام خشم بردباريش او را دريابد. از امام باقر عليه السلام است كه فرمود: إنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُحِبُّ الْحَيِىَّ الْحَليمَ. به راستى خداى عزّ و جلّ با حياى بردبار را دوست دارد. امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏كند: ما أعَزَّ اللَّهُ بِجَهْلٍ قَطُّ وَ لا أذَلَّ بِحِلْمٍ قَطُّ. خداوند هرگز به نادانى كسى را عزيز نكرده و به سبب بردبارى احدى را خوار ننموده است. امام صادق عليه السلام فرمود: كَفى بِالْحِلْمِ ناصِراً. وَ قالَ: إذا لَمْ تَكُنْ حَليماً فَتَحَلَّمْ. بردبارى ياورى بسنده است. و فرمود: اگر بردبار نيستى خود را به بردبارى وادار. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 381 👌 ◀️کانال 🆔 @sahife2