https://eitaa.com/sahife2/58974 و ناز بر مردم‏‏‏ 1 ✳️ يكى از زشتى‏ها و خود بزرگ بينى است كه انسان را مجبور مى‏كند به ديگران فروشى كند، و در برابر مردم تكبر ورزد. سرچشمه اين خوى ناپسند، غفلت از خدا و قيامت، و بى‏توجّهى به اين معناست كه انسان عبدى ضعيف و ذليل و مسكين و حقير و مستكين است كه‏ حضرت على عليه السلام فرمود: وَ انَا عَبْدُكَ الضَّعيفُ الذَّليلُ الْحَقيرُ الْمِسْكينُ الْمُسْتَكينُ. و حال آن كه من بنده ناتوان، خوار و كوچك، زمين‏گير و درمانده توام. اسلام عزيز به احدى اجازه ناز و فخر فروشى را به مردم نمى‏دهد. عالم، ثروتمند، مقام دار، شريف، مشهور، همه و همه مأمور به تواضع و فروتنى نسبت به تمام مردمند. قرآن مجيد اعلام مى‏كند كه حضرت حق متكبر فخرفروش و نازكننده به مردم را دوست ندارد. انَّ اللّهَ لايُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ» «لقمان 18» همانا خدا هيچ خودپسند فخرفروش را دوست ندارد. انسان هر حسن و خوبى در ظاهر و باطن دارد از خدا است، انسان مستقلًا از خود چيزى ندارد، و در وجود جز فقر محض چيزى نيست، آنچه را خدا داده وقتى بخواهد از انسان بگيرد، در يك چشم به هم زدن مى‏گيرد، پس جائى براى كبر و فخر براى هيچ انسانى نمى‏ماند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 284 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2