🍃سنگ صبور من وقتی که بی‌قرار می‌شوم دلم برای همۀ کسانی که تو را ندارند می‌سوزد. من بی‌قراری‌هایی که گاهی به سراغم می‌آید را نمی‌توانم بدون تو تاب بیاورم. هر لحظه از این بی‌قراری‌ها سال‌ها از عمر آدم کم می‌کند. کسانی که تو را ندارند در کشاکش این بی‌قراری‌ها چطور زندگی می‌کنند؟ وقتی که بی‌قرار می‌شوم دوست دارم بروم پیش یکی از بی‌قرارهایی که تو را ندارد. زجر کشیدنش را ببینم مرگ تدریجی‌اش را تماشا کنم تا قدرِ داشتن تو را بیشتر بدانم. من حتّی در خیالم نمی‌توانم این اندازه زجر کشیدن را تاب بیاورم. وقتی که بی‌قرار می‌شوم بیشتر از همیشه می‌فهمم که تو بزرگ‌ترین نعمت خدایی. نعمتی که هیچ گاه از عهدۀ یک لحظه‌اش هم بر نمی‌آیم حتّی اگر هزاران هزار برابر بیشتر از نوح عمرم به درازا بکشد. کاش به خاطر قدرناشناسی خدا نعمت ایمان به تو را از من نگیرد. وقتی که بی‌قرار می‌شوم احساس می‌کنم دلت برایم تنگ شده که بی‌قرارم کرده‌ای. بی‌قرارم کرده‌ای که بیشتر یاد تو کنم بی‌قرارم کرده‌ای که بیشتر صدایت بزنم بی‌قرارم کرده‌ای که بیشتر سراغ خانه‌ات را بگیرم. وقتی که بی‌قرار می‌شوم بیشتر به آرزوی دوست شدن تو با خودم فکر می‌کنم. تو اگر با من دوست شوی من از این بی‌قرارها جدا می‌شوم. تا کاسۀ صبرم لبریز نشده با من دوست شو. شبت بخیر سنگ صبور من! #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی 📒@sahifeh_Et