💠 مبارک! (شماره1) ❖ مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید احمد زنجانی در کتاب «» دربارۀ معنی واژه مبارک و کاربردهای قرآنی آن، می‌نویسد: 📝... بركت به معنى نماء و زيادى است. كلمه مبارك، كه در زبان‌ها سارى و جارى است، آن نيز از همین معنی است، مثلاً می‌گویند «عیدت مبارک»، یعنی عيد براى تو داراى نماء و ترقی و زیادی باشد. «جامه‌ات مبارك» يعنى: جامه‌ات نموّ و ترقى و زیادی‌دار باشد. لکن نمود زیادی آن، به اعتبار نموّ و زيادى پوشنده جامه است. يعنى تو اين جامه را با نمود و ترقّی روحانى و جسمانى بپوشى. در واقع بر صاحب جامه، دعاى تندرستى و دانش روزافزون است. در قرآن شريف، چند موضوع با كلمه مباركه «مبارك» توصيف شده. از جمله، خود قرآن است: «كتابٌ مبارك» انعام/92 و «ذكرٌ مبارك» انبیاء/50؛ و مکّه است: «ببکّةَ مبارکا»آل عمران/96؛ و حضرت عیسی (علیه‌السلام) است: «و جعلني مبارکا»مریم/31؛ و منزل است: «منزلاً مبارکا» مؤمنون/29؛ و آب نازل از آسمان است: «ماءً مبارکا»ق/9؛ و شجره نور است: «شجرةً مبارکة» نور/35؛ و بقعه وادی ایمن است: «في البقعة المبارکة» قصص/30؛ و تحیت و درود است: «تحیةً من عندالله مبارکة» نور/61 ▫️مراد از كلمه مبارك در وصف موضوعات مزبوره، همان نموّداری و فایده‌داری است. وجه توصيف هم معلوم است و محتاج شرح و بيان نيست؛ مگر در جمله اخيره كه توصيف تحيت باشد. چون تحیت به‌معنای سلام و درود است؛ نموّداری سلام و درود، محتاج به بیان است و آن این‌که سلام، غرس محبت در دل می‌کند. ادامه دارد..