#زبان_قرآن 6️⃣ ✍️ ابوالفضل ساجدی 🔸ترديد آقاي محمد #مجتهد_شبستري در #واقع_نمايي_آيات_قرآن 1️⃣ آقاي #مجتهد_شبستري در برخي آثار قبلي خود عباراتي دارد كه واقع نمايي زبان قرآن (اعم از باورها، خبرهاي غيبي، داستان انبياء و ...) را مورد ترديد قرار مي دهد. در آثار جديد خود از ترديد عبور كرده و صريحا آن را رد ميكند. نمونه اي از بيان ترديدآميز وي اينكه ايشان در راستاي تبيين وظايف جديد كلام اسلامي، به ويژگي‌هاي ساختار قديم كلام اسلامي اشاره مي‌كند و مي‌گويد: "اين ساختار كه توضيح دادم، داراي دو ويژگي عمدة زير است: نخست اينكه پرسش‌هايي كه در كلام اسلامي مطرح است، پرسش‌هايي ناظر به واقع است؛ ازاين‌قبيل كه خدا هست يا نيست؟ خدا چگونه است؟ صفات او عين ذات اوست يا جداي از ذات؟ نبوت چيست؟ آيا پيامبر اسلام نبي بوده است؟ معاد چيست؟ آيا انسان‌ها مبعوث و محشور خواهند شد؟ همة اينها پرسش‌هايي است ناظر به واقع. هدف متكلمان از طرح اين پرسش‌ها عبارت است از شناخت يك سلسله امور واقعي درباره ي خداوند؛ دربارة مخلوقات؛ درباره ي انسان و آينده ي انسان. چرا اين‌طور است؟ براي اينكه در آن روزگار كه متكلمان دنبال به دست آوردن عقايد حقة جزمي مطابق واقع‌اند، فضاي تفكر كه بر جميع قلمرو تفكر انسان حاكم است، فضاي طلب واقعيت و جازميت است... ويژگي دوم كلام اسلامي عبارت است از تصور قابل اثبات بودن اين قضاياي ايماني از راه عقل. اين قضايا، در آن فضاي فكري، اموري هستند كه مي‌توان با عقل نه‌تنها آنها را فهميد، بلكه آنها را اثبات كرد... كلام اسلامي با اين دو ويژگي ساخته شده و رشد كرده است؛ اما در عصر ما فضاي تفكر عوض شده و همة مسئله از اينجا شروع مي‌شود. انسان در سده‌هاي اخير وارد مرحله ي نويني از انديشه شده و آن دو ويژگي كه به كلام اسلامي ما هم شكل بخشيده بود، جاي خود را به ويژگي‌هاي ديگر داده است. در فضاي فكري جديد، جازميت فلسفي و علمي از دست رفته است. امروز در درجة اول، از نقش دين {در دنيا} سؤال مي‌شود و نه از مطابقت و عدم مطابقت گزاره‌هاي ديني با واقع. گويي پاسخ دادن به سؤال دوم، از دسترس بشر خارج شده است. امروز ديگر مسئله اين نيست كه انسان عقايد حقه را پيدا كند و سپس آن را تصديق كند تا به نجات اخروي برسد." (هرمنوتيك كتاب و سنت، ص185ـ189) #شبستري 🟣 کانال ابوالفضل ساجدی 🆔 @sajedi_ir 🔸ارتباط با ادمین کانال👇 @mohamad_admin