🔅 آیه ۳۱ اعراف به آداب رفتن به مسجد اشاره دارد. ♻️شاید بتوان گفت: آنچه در قرآن با خطابِ «یا بنى آدم» بیان مى‏ شود، مربوط به تمام انسان‏ها و همه‏ ادیان و از مشترکات آنان است.  ♻️قرآن به مال و فرزند، «زینت» گفته است، «المال و البنون زینة الحیاة الدّنیا» بنابراین ممکن است آیه بیانگر این باشد که مال و فرزند خود را هنگام رفتن به مسجد همراه داشته باشید، تا با مال، به حل مشکلات اقتصادى مسلمین بپردازید و با حضور فرزند در مساجد و جماعات، مشکلات تربیتى نسل آینده را حل کنید.  ♻️در روایات، امام‏ جماعتِ عادل، آراستگى ظاهر، عطر زدن و لباس زیبا پوشیدن به هنگام نماز، بلند کردن دستان به هنگام رکوع و سجود در نماز، شرکت در نماز عید و نماز جمعه، از جمله مصادیق زینت شمرده شده ‏اند.  ♻️امام مجتبى علیه السلام به هنگام نماز و حضور در مسجد، بهترین لباس خود را مى‏ پوشید و مى‏ فرمود: «انّ اللّه جمیل یحبّ الجمال فاتجمّل لربّى»، خداوند زیباست و زیبایى را دوست دارد، و من لباس زیباى خود را براى پروردگارم مى‏ پوشم و آنگاه این آیه را تلاوت مى‏ فرمودند.  ♻️خداوند زیبایى و زینت را دوست دارد و گرنه به آن امر نمى‏ فرمود، «خذوا زینتکم» چنانکه اسلام، آیین فطرى است و انسان نیز فطرتاً از زینت لذّت مى‏ برد.  ♻️با زینت به مسجد رفتن، احترامى است به بندگان خدا، به عبادت خدا و همچنین سبب ایجاد جاذبه و ترغیب عملى دیگران به آمدن در آنجاست.  ♻️امام صادق (ع) مى ‏فرماید: اموال، ودیعه و امانت الهى در دست انسان است و مصرف باید دور از اسراف باشد.  گرچه استفاده از زینت و طعام، امرى فطرى و طبیعى است، ولى در شرایط خاص مانند وجود نیازمندان و محرومان، باید با آنان همدردى کرد. لذا در تاریخ مى‏ خوانیم که نوع لباس امام صادق (ع) که مردم در رفاه نسبى به سر مى‏ بردند با لباس امام على (ع) که مردم فقیر و ندار بودند، متفاوت بود، چون شرایط اجتماعى هر کدام فرق داشت.  ♻️امام صادق (ع) فرمود: کسى که رزق یک روز خود را داشته باشد، ولى قانع نباشد و از مردم سؤال و تکدّى کند، از مسرفان است.  ♻️اسراف در غذا و پرخورى، منشأ بسیارى از بیمارى‏ هاى جسمى و روحى و مایه‏ سنگدلى و محروم شدن از چشیدن مزه‏ ى عبادت است. چنانکه پیامبر فرمودند: «المعدة بیت کلّ داء» معده، کانون هر بیمارى است. پزشکى مسیحى پس از شنیدن این آیه و حدیث گفت: تمام علم طب، در این آیه و این سخن پیامبر شما نهفته است. ♻️امام صادق (ع) فرمودند: آنچه باعث از بین رفتن مال و زیان رساندن به بدن باشد، اسراف است. «انّما الاسراف فیما أتلف المال و اَضرّ بالبدن» و در روایت دیگرى مى‏ خوانیم: آن چه در راه خدا مصرف شود هرچند بسیار زیاد باشد، اسراف نیست و آنچه در راه معصیت خدا استفاده شود، هرچند اندک باشد، اسراف است.  💠 پیام صفحه ۱۵۴ قرآن ⚜ قرارگاه یاوران ولایت دامغان @yavarane_velayat_damghan