#تحلیل_تاریخی
#دشمن_شناسی
✡🔥 #تبار_انحراف 🔥✡
#پژوهشی_در_دشمن‌شناسی_تاریخی ۴۲
🖋 مقاله‌ی دهم؛
#نقش_یهود_در_تحریف_غدیرخم
قسمت اول
◀️ حادثه غدیر خم و حدیث غدیر، به اعتراف بزرگان علمای اهل‌سنت، حدیثی است متواتر كه هیچ شكی در صدور آن نیست. (امینی، الغدیر، ۱ : ۲۹۴-۳۱۳ و نجفی مرعشی، ملحقات احقاق الحق، ۲ : ۴۲۳)
و به لحاظ دلالت برای شخص منصفی كه بخواهد به قصد تحقیق آن را بررسی نماید، بقدری از قرائن حالیه و مقالیه برخوردار می‌باشد كه دلالت این حدیث را بر ولایت و امامت حضرت علی (ع) بعد از پیامبر اكرم (ص) كاملاً روشن و آشكار می‌نماید. (میلانی، نفحات الازهار، ج۸و۹)
🔹 اما در این‌جا مهم‌ترین مسئله‌ای كه در ارتباط با حدیث غدیر به نظر می‌رسد، كه حتی از پرداختن به سند و دلالت آن نیز با اهمیت‌تر است، این است كه پس چرا آن‌گونه كه تاریخ نشان می‌دهد، به این حدیث عمل نشد و تاریخ اسلام بر خلاف جهت حدیث غدیر رقم خورد؟
🔹 از عوامل بسیار مهم در عملكرد یك قوم، مراجع فکری آن قوم می‌باشند كه مستقیماً نقش خود را در گزینش‌ها و تعیین رفتار یک قوم، ایفا می‌نمایند.
در این میان نقش مرجعیت فكری و دینی یهود كه چند قرن پیش از ظهور اسلام در جزیرة‌العرب حضور داشتند بسیار حائز اهمیت است.
حضوری كه تأثیر آن بر اعراب از مرجعیت نوپای اسلام بسیار ریشه‌دارتر بود.
◀️ برتری فرهنگی و علمی یهود نسبت به اعراب جاهلی
🔹 بی‌تردید یهودیان نسبت به اعراب در سطح فكری و فرهنگی بالاتری قرار داشتند و در مقایسه با اعراب كه از تمامی مظاهر فرهنگ حتی خواندن و نوشتن بی‌بهره بودند، بسیار پیش بودند، و با داشتن كتاب و عالمان دینی از چنان هیبتی برخوردار بودند كه خود بخود عرب جاهلی در برابر آنان احساس حقارت می‌نمود و به برتری آنان اعتراف داشت.
🔹 دكتر علی‌اكبر فیاض می‌نویسد:
یهود در عربستان، كنیسه و مدرسه و تمام آداب تلمودی را داشت.
بدین‌جهت خودشان را از اعراب امّی خیلی برتر می‌دانستند، خود اعراب نیز آنها را به همین سِمَت ملاحظه می‌كردند و به كاهنان و علمای آنها گوش می‌دادند.
از اعراب یهودی شده در تاریخ نیز نام برده شده است. (علی‌اكبر فیاض، تاریخ اسلام، ۴۷)
🔹 از این‌رو اهل كتاب در نظر اعراب به عنوان دانشمندان صاحب‌نظر جلوه كرده و همین امر موجب خودباختگی عرب در برابر آنها بود.
🔹 علامه طباطبایی نیز می‌گوید:
یهود در دنیای قبل از اسلام خود را اشرف ملل می‌دانست و سیادت و تقدم بر سایر اقوام را حق مسلّم خود می‌پنداشت، و خود را اهل كتاب نامیده به داشتن ربانیین و احبار مباهات می‌نمود.
به علم و حكمت خود می‌بالید و سایر مردم را بی‌سواد می‌نامید. (محمدحسین طباطبایی، المیزان، ۶ : ۳۴)
◀️ یهود، مرجع اعراب جاهلی
🔹 هیمنه‌ی فكری یهود، در طول چند قرن بر اعرابی كه از علوم و معارف تهی بودند، باعث شده بود كه آنان در مسائل معرفتی همچون شناخت انبیاء، تاریخ پیامبران و امم گذشته، به اهل كتاب رجوع نموده و تكیه و اعتمادشان بر آنان باشد.
🔹 از این‌رو می‌بینیم، در سال‌های اولیه بعثت پیامبر (ص)، قریش نمایندگانی را به یثرب می‌فرستد تا درباره‌ی نبوت آن حضرت از یهودیان تحقیق كنند. (ابن سعد، طبقات الكبری، ۱ : ۱۶۵)
🔹 برای اثبات مرجعیت یهود در بین اعراب، كافی است بدانیم كم نبودند كسانی كه وقتی مواجه با دعوت به اسلام می‌شدند، به حبر یا راهبی مراجعه نموده، صدق چنین دعوتی را جویا می‌گشتند.
گاهی اهل یك قبیله كه اسلام بر آنها عرضه می‌شد، به سراغ اهل كتاب رفته و از نبوت محمد (ص) سؤال می‌نمودند.
🔹 در منا، پیامبر، قومی را كه میسره نامی در میان آنها بود به اسلام دعوت نمودند، قوم مخالفت كردند، اما میسره به آنها گفت به سراغ یهودیان فدک برویم و در مورد ادعای این مرد از آنها سئوال كنیم. (ابن كثیر، البدایة و النهایة، ۳ : ۱۷۸)
🔹 و مهم‌تر از همه، اسلام اهل یثرب است كه زمینه‌ی ایمان آوردن آنان، همان اطمینان و اعتمادی است كه اوس و خزرج به سخنان یهودیان به عنوان مراجع فكری خود داشتند.
ادامه دارد ...
قسمت بعد؛ https://eitaa.com/salonemotalee/2219
🔸🌺🔸--------------
🖋"سالن مطالعه" با کلی رمان، داستان، مقاله و ... مفید و خواندنی
@salonemotalee