مسجد‌آقاجوادالائمه[ع]‌|‌سنگرِ‌ تبیین
🍃حضرت آرامش تو وقتی با خدا مناجات می‌کنی ذرّه ذرّۀ عالم با تو زمزمه می‌کنند. بی‌تردید مناجات با خدا، آدم را آرام می‌کند ولی ما چرا مناجات نکرده، احساس می‌کنیم سهمی از آرامش داریم؟ می‌شود تردید کرد که آرامش ما محصول مناجات تو با خداست؟ چه قدر خوبی که بار آرام کردن ما را هم به دوش می‌کشی! تو وقتی مناجات می‌کنی در و دیوار خانه‌ها با تو زمزمه می‌کنند. خانه‌هایمان اگر مایۀ آرامش است برای همراهی با تو در مناجات با خداست. اگر در و دیوار خانه‌های ما بهره‌ای از مناجات تو نداشت ما زیر سقف خانه‌هایمان همان قدر احساس ناامنی می‌کردیم که در بیابان برهوت احساس می‌کنیم. تو وقتی مناجات می‌کنی درخت‌ها و گل‌ها واژه‌های مناجاتی تو را تکرار می‌کنند. اگر ما با دیدن درختان و گل‌های کوی و برزن‌هایمان حس خوب آرامش را تجربه می کنیم برای عطر مناجاتی است که از تو روی تنشان پاشیده. اینها اگر صدای مناجات تو را نشنیده بودند از سر و رویشان زهر بی‌قراری می‌پاشید رویمان. چه قدر خوب است که فهم ذرّات عالم از مناجات تو به اندازۀ درک ما نیست. اگر آنها هم مثل ما از مناجات تو چیزی نمی‌فهمیدند دنیا جای نفس کشیدن نبود. چه قدر خوبی که با مناجات‌هایت آرامش را در میانمان تقسیم می‌کنی! با این همه، من هنوز منتظر قرار مانده‌ام. یک بار مرا به مناجات خویش با خدا دعوت کن! شبت بخیر حضرت آرامش! در شویم 👇 @javad_alaemeh
32 مشاهده