۱۴ 🔆 *«وَ مَا أُبَرِّئُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّی إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَّحِیمٌ»* 🔆 *«و من نفس خود را تبرئه نمى‏كنم؛ چرا كه نفس قطعاً به بدى امر مى‏كند مگر كسى را كه خدا رحم كند؛ زیرا پروردگار من آمرزندۀ مهربان است.»* 📗 سورۀ یوسف، آیه ۵۳ 💢 پندار ناصحیح آن است که در امان ماندن از گناه تا این لحظه از زندگی‌مان را مربوط به خانواده، تربیت، دوستان و... بدانیم، درحالی‌که گناه نکردن ما تنها نتیجۀ رحم مربی ماست. ⬅️ *چون تحت ربوبیت خدای متعال قرار گرفتیم، مرتکب گناه نمی‌شویم.* ⬅️ *اگر یک لحظه عنایت خداوند نباشد، به گناه آلوده می‌شویم.* 🔸 هیچ‌گاه نباید خود را از هیچ یک از گناهان تبرئه کنیم. وقتی خدا به ما رحم کند؛ یعنی ما را تحت سیطرۀ رحمة‌الله‌الواسعه قرار می‌دهد. 🔸 اگر به خودم واگذار می‌شدم دائم دروغ می‌گفتم، غیبت می‌کردم، تهمت می‌زدم و... اما وقتی تحت سیطرۀ رحمت واسعۀ حق قرار می‌گیرم، غیر از صدق چیزی دیده نمی‌شود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: [سایت](http://emamraoof.com) | [بله](https://ble.ir/Emamraoof_com) | [ایتا](https://eitaa.com/emamraoof_com) | [تلگرام](https://t.me/emamraoofcom)