در نقد "تحفه‌ای اصفهانی اندر باب بی‌حجابی" نه به داغ کردن سیاسی! فرمایشات علی آقای محمدی: "اگر می‌خواهیم در مقابل بزرگترین نماد فرهنگی توسعه مدرن و تمدن ضدانسانی غرب، عزم ملی ایجاد کنیم، باید بر روی این حرف بایستیم که تن‌نمایی و بی‌حجابی، ایستادن در صف یزدیان زمان و در حکم شمشیر کشیدن بر پیکر بی‌جان سیدالشهداء علیه السلام است؛ بی‌حجابی امروز ایستادن در مقابل توحید و تقویت جبهه کفر و الحاد است ... نمی‌دانم چگونه می‌توانم از کژتابی‌های این حرف جلوگیری کنم. واضح است به هیچوجه مراد من این نیست که امروز بی‌حجابی که در خیابانهای اصفهان و تهران و قم می‌بینیم، یزیدی است و کافر و محارب؛ استغفرالله! بی آبرویی مانند من را چه به این برچسب‌زنی‌ها! حرف من این است که تا وجه سیاسی یک عمل خُرد در مقیاس درگیری تمدنی مشخص نشود، امکان عزم ملی و مشارکت عمومی مردم تا بن دندان مؤمن ایران را نخواهیم داشت؛ فقط در چنین صورتی است که می‌توانیم هویت اسلامی انقلابیِ فروکش کرده‌ی بعد از جنگ را دوباره احیاء کنیم" https://eitaa.com/alimohammadi1389/1322 چرا با ایده برادر بزرگوارم علی آقای مخالفم؟ من هم موافقم که مسئله حجاب لبه تیز درگیری تمدنی اسلام و غرب است و موافقم که مسئله مسئله ای سیاسی است و حتی درمان سیاسی نیز در کنار دیگر درمان ها دارد اما چرا نباید با چنین ادبیات و منطقی وارد شد؟ این ایده به نوعی گرته برداری از فتوای تحریم تنباکوی میرزای شیرازی و اثر اعجاب انگیز آن در انسجام ملی و بازیابی هویت ایمانی جامعه ایران است. اما این ایده نمی تواند امروز موفق باشد به یک دلیل ساده، "سوء تفاهم و انفعال در افکار عمومی". ایده برادر عزیزم نمی‌تواند راه‌گشا باشد چرا که امر حجاب و بی حجابی به یک دعوای سیاسی زیر لایه‌ای ضخیم از سوءتفاهم بدل شده و شاید از آنجاست که حضرت آقا اشاره می‌کنند که اگر عمده‌ی مکشفه‌ها از پشت پرده با خبر باشند چنین نمی‌کنند‌. البته و حتما مدیریت صحنه نیازمند درک سیاسی از موقعیت و دست‌کاری حجاب از سوی عوامل دشمن است لکن این مسئله برای روشنی و وضوح نیازمند آرامش و خواباندن غبار دارد. بودن مسئله حجاب و اولویت بودن آن در خطاب رسمی و تریبون‌های حاکمیتی همان خواست دشمن است‌. اساسا مزه مزه کردن کشف حجاب و جلو آمدن آنان ذیل یک فضای تند و داغ رخ می‌دهد. حوادث گذشته نشان داد و برخی به صراحت گفتند که بعد از حادثه مهسا این قدم هایی که برداشتیم به عقب برنخواهیم گشت! برادر عزیز! مسئله حجاب امر سیاسی است و نیازمند درک سیاسی و البته انسجام ملی در مواجهه با آن است اما داغ نمودن آن قطعا به ضرر ما تمام خواهد شد. آن هم با فضایی که ترسیم نمودید. زیرا بر سوتفاهم ها خواهد افزود و ما را دورتر خواهد ساخت. به واقعیت‌های میدان در دو سو بنگرید! آیا بازیگران این میدان ظرفیت چنین فرمایشی را دارند؟ آن هم در عصری که هستیم و ناتوان از رساندن صدا و منظور خود به چند قدم کنارمان؟ در نماز عید فطر مصلی تهران خواهران متعدد کم حجابی حضور داشتند که متوجه عمق مطلب و نگاه شما نخواهند شد و منظور شما را دریافت نخواهند کرد! آنها به محض شنیدن چنین تحلیل و الفاظی از شما دورتر خواهند شد و امکان تبیین محال! احساس می‌کنم ادبیاتی که تجویز نمودید و با آن به دنبال انسجام و بازیابی هویت هستید به دو قطبی جامعه خواهد افزود و فضا را غبارآلوده تر خواهد کرد و نزاعات را بیشتر چرا که ظرف امروز تاب چنین ادبیاتی را ندارد. در یادداشتی قبلا عرض کرده ام که قائلم به دلیل نیازمندی فوری به تبیین و دوری از سیاسی بازی‌های دامن‌گیر امروزی، می‌بایست از داغ کردن سیاسی فضای جامعه پرهیز کنیم و در صحنه عمومی با دو رویکرد به پیش برویم نخست تبیین فرهنگی آنچه مدنظرتان است و دوم برخورد مدبرانه انتظامی و قضایی. https://eitaa.com/atraf_man/619 پی نوشت: با عمده مقدمات و برخی دیگر از فرمایشات‌شان موافقم و درست می‌دانم لکن این توصیه و نتیجه‌گیری را کمی هیجانی تلقی میکنم. برادر کوچک. ارادت‌مند م.ص.صادقی - ۴.۲.۱۴۰۲ https://eitaa.com/atraf_man