‹ فَریادِ سكوت ›
خبر داری که شهری روی لبخند تو شاعر شد؟ چرا اینگونه کافر گونه بی رحمانه میخندی؟
برای‌ماکه‌کسی‌شعرنخواهدگفت؛ خوشابه‌حال‌تویی‌که‌مخاطب‌شعری !