کسی به روشنی‌ام شک کند، گلایه ندارم به پاک‌دامنی‌ام شک کند، گلایه ندارم فقط به ذاتِ بدِ گرگ، اعتقاد ندارم به سگ به گله به چوپان هم اعتماد ندارم! شکسته باور مردی به دست یک زنِ معبود زنی محجبه که چادرش مسافرتی بود! و پنبه شد همه ایمان و عشق و دین زنانی که رشته تسبیحی دستِ مردِ -هرزه‌روانی- چرا نشد که به هر صورتی امید ببندد همیشه گوشه‌ی یک کار پاک و ساده نلنگد؟! چرا همیشه به چنگال شک و شبهه اسیریم برای این همه آرایه استخاره بگیریم؟ نماز یک دلِ بی آبرو چگونه درست است؟ و روی زخمِ زبان‌ها وضو چگونه درست است؟ به شکل مصلحتی در کمین، مسائل شرعی! بترس حل بشوی در همین مسائل شرعی!                                                                  *‌‌ هنوز در دل دریا، -زلال‌ماهی- اگر هست شما بگرد که قلاب من همیشه شکسته‌ست #ملیحه_آخوندی