🔺 بیانی پیرامون تولی و تبری
🔹 «یحزنون لحزننا و یفرحون لفرحنا»؛
#فرح و
#حزن دستی نیست!؛ یعنی مصنوعی نیست بلکه از درون و بی اختیار باید باشد. حالا مثلاً با هم در این مجلس آمدهایم که روضه است، خودمان را به حزن و
#گریه بیندازیم. خوب فرمودهاند این هم ثواب دارد چون ظاهراً به اهل حق کمکی شده و آنها به اندازهی یک نفر از غربت بیرون آمدهاند، اما در هر حال حزن و غم دستی دستی نمیشود. و همچنین
#شادی و فرح دستی دستی نمیشود، بلکه اینها باید تابع یک میزان باشد. آن میزان، خروج از
#حیوانیت و ورود به
#انسانیت است.
#انسان قابل
#تربیت است که به انسانیت برسد. وقتی به انسانیت رسید در دلش حس
#تقوا میکند.
تقوا یعنی چه؟ یعنی کار زشت خوشایندش نیست. ولو از خودش، از برادرش، از پسرش، از خانوادهاش باشد. و کار خوب خوشایندش است حتی اگر از بیگانه باشد. اینها کم کم که پیدا شد علامت رشد فهم و شعور و استعداد انسانی در انسان است.
ما به چه زبانی بتوانیم این مسائلی را که بزرگان گفتهاند به گوش
#مسئولین برسانیم تا اینکه مسئولین
#مجلس و مسئولین
#دولت یک اجتماعی برای تشخیص دردهای انسانی درست کنند که به فکر
#سلامت نسل باشند. این اولین مشکلی است که وجود دارد، ولی شنیده نشده در یک کشور
#اسلامی این موضوع
#فکری برایش شده باشد!.
۹۳.۴.۱۹
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama