سیدالعلماء
🔺 بیانی پیرامون تولی و تبری 🔹 «یحزنون لحزننا و یفرحون لفرحنا»؛ و دستی نیست!؛ یعنی مصنوعی نیست بلکه از درون و بی اختیار باید باشد. حالا مثلاً با هم در این مجلس آمده‌ایم که روضه است، خودمان را به حزن و بیندازیم. خوب فرموده‌اند این هم ثواب دارد چون ظاهراً به اهل حق کمکی شده و آن‌ها به اندازه‌ی یک نفر از غربت بیرون آمده‌اند، اما در هر حال حزن و غم دستی دستی نمی‌شود. و همچنین و فرح دستی دستی نمی‌شود، بلکه این‌ها باید تابع یک میزان باشد. آن میزان، خروج از و ورود به است. قابل است که به انسانیت برسد. وقتی به انسانیت رسید در دلش حس می‌کند. تقوا یعنی چه؟ یعنی کار زشت خوشایندش نیست. ولو از خودش، از برادرش، از پسرش، از خانواده‌اش باشد. و کار خوب خوشایندش است حتی اگر از بی‌گانه باشد. این‌ها کم کم که پیدا شد علامت رشد فهم و شعور و استعداد انسانی در انسان است. ما به چه زبانی بتوانیم این مسائلی را که بزرگان گفته‌اند به گوش برسانیم تا این‌که مسئولین و مسئولین یک اجتماعی برای تشخیص دردهای انسانی درست کنند که به فکر نسل باشند. این اولین مشکلی است که وجود دارد، ولی شنیده نشده در یک کشور این موضوع برایش شده باشد!. ۹۳.۴.۱۹ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama