خاطره‌ی اول • بسم رب الشهدا وصدیقین ساعت ۶:۳۰ روز جمعه سیزدهم دیماه ۱۳۹۸ بود که برای نماز صبح با صدای یک پیامک‌ بیدار شدیم .یکی از دوستان پدرم به ایشان پیامکی داده بود که شامل خبر شهادت بود.ناگهان پدر پس از خواندن پیام با چشمان خیس تلوزیون را روشن کرد و زیر لب میگفت ای کاش شایعه باشه ما نمیدانستیم از چه حرف میزند.🤔تا اینکه این خبر زیرنویس همه شبکه ها بود و...😔 در حالی که با چشمان گریان اخبار می دیدیم حاضر میشدیم برای رفتن به دعای ندبه.داخل مسجد که رسیدیم هیچکس مطلع نبود؛ پدرم تا رسید وسط دعا به حاج آقا اطلاع داد و حاج آقا پشت بلندگو اطلاع رسانی کردن:به خبری که هم اکنون متوجه شدیم گوش کنید... ناگهان صدای آه و ناله و شیون و زاری😭 از مسجد بلند شد انگار همه پدر و برادر خودشان را از دست داده بودند... هر کس دیر می آمد و نمیدانست از بقیه میپرسید که چرا همه با گریه دعا میخوانند و گاها حاج آقا وسط دعا میگن که صلواتی جهت شادی روح شهید قاسم سلیمانی بفرستید ؟!چرا شهید؟!آن ها هم تا می فهمیدن شوکه میشدن و شروع به عزا و گریه میکردن...😭 [سرباز انقلاب]