خاطره از بعضی اوقات میشد که یه حالات معنوی عجیبی داشت که تا الانم کسی نمیدونه چیه و علتش چی بوده🤔 اونم این بود که یه دفعه میرفت تو حال خودش، نه زیاد حرف می‌زد نه چیزی میگفت، خیلی کم تو چشم بود. فقط اینو میدونستم میره هیئت و هیئت سید جوادی رو خیلی دوست داشت. این مورد در کوتاه مدت چند بار اتفاق افتاد. مثلا چهار یا پنج روز ولی یه بار چند ماه ازش خبری نبود. چون همیشه پیش بچه ها بود خیلی زود نبودنش احساس شد و همه نگران بودن و پیگیر که مسعود کجاست چرا خبری ازش نیست؟ چرا گردان نمیاد؟ چون همیشه با من بود خیلی ازم میپرسیدن این موضوع و چون اخلاقشو کاملا میدونستم میگفتم بزارید تو حال خودش باشه میاد. ولی این مورد خیلی طولانی شد و جوری بود که تلفن و پیامک کسی رم جواب نمی‌داد. نگرانی کم بود دلتنگی هم بهش اضافه شده بود و همه دنبالش میگشتن. دوستان خیلی بهم میگفتن به مسعود زنگ بزن و برو بیارش ببینیم چی شده؟ گفتم صبر کنید تا سر موقعش... چند ماهی گذشت احساس کردم خود مسعودم دلش تنگ شده. شب بود بعد از اذان مغرب گوشی رو برداشتم این متن و براش پیامک کردم اون وقتا گوشی اندروید و پیام رسان و اینا نداشتیم متن این بود: درود بر کسانی که از شان دوستی می شود از دوستی می یابد و از دوستی ندارد. و با متنی شبیه این جواب منو داد: سلام بر دوستانی که و ثابت شده است و خیلی دلم براش تنگ شده بود. زنگ زدم بهش. جواب داد! گفتم سلام معلومه کجایی!!؟ با اون صدای بخشش جواب داد و منم یه مقدار بغض کردم و گفتم کجایی؟ باید همین الان ببینمت . بیشتر حرف بزنم گریه ام میگیره ... گفت: نزدیکم . بیا جلوی حوزه بسیج قبلی خودتون. منم مثل موشک موتور و روشن کردم سریع رفتم اونجا. قبل از من رسیده بود و رو موتور نشسته بود. محکم بغلش کردم روشو بوسیدم😘😘😘 گفتم خیلی بی معرفتی. خندید😊و گفت نه دیگه اونقدر😁 دوباره بغلش کردم و گفتم بریم گردان. گفت بریم. رسیدیم و یه مقدار حرف زدیم و مثل همیشه باهم به سمت خونه راه افتادیم سر همو گرفتیم و خداحافظی و جدا شدیم از روز بعد دوباره همون پر انرژی و روحیه گردان و خیلی فعال و کلاس گذاشتن... بچه ها همه زنگ میزدن و از من تشکر میکردن میگفتن دمت گرم فقط حرف تورو گوش میکنه. ممنون که دوباره آوردیش خیلی دلمون براش تنگ شده بود. برای خود من جای سواله ما که دوری چند روزشو طاقت نمی آوردیم حالا چجوری چندسال تونستیم با این موضوع کنار بیایم!!؟ و ندیدن روی ماهشو تحمل کنیم... به نقل از @shahid_masoud_asgari