بسم الله الرحمن الرحيم 🌷 🌸وَمَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَيْناَهُ فِى الدُّنْيَا وَإِنَّهُ فِى الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ 🍀 ترجمه:كیست كه از آئین ابراهیم روى بگرداند، مگر كسى كه خود را (فریب داده و) بى خردى كند و همانا ما او را در دنیا برگزیدیم و قطعاً او در آخرت از صالحان است. 🌺 در آیات قبل، گوشه هایى از اهداف و شخصیّت حضرت ابراهیم بیان گردید. این آیه با توجّه به درخشش و پاكى چهره ابراهیم وآئین او مى پرسد، چه كسى جز افراد نادان وسفیه از ابراهیم واهداف او اعراض مى كند؟! آئین او به قدرى ارزش دارد كه پیامبر صلى الله علیه وآله مفتخر است كه راه او راه ابراهیم است. ابراهیم كسى است كه در منطق، مخالف كافر را مبهوت مى كند: «فبهت الذى كفر » و در شجاعت یك تنه همه بتها را مى شكند. 🌺 در سخاوت گوساله چاقى را براى مهمانان كباب مى كند. در تسلیم، كودك خود را در بیابان بى آب و گیاه مكه رها كرده و آنگاه كه او به سن نوجوانى مى رسد، به امر خداوند كارد بر گلوى او مى گذارد. آرى، انسان تنها با فریب دادن خرد خویش مى تواند از ادیان الهى گریزان باشد. «سفه نفسه» ابراهیم علیه السلام در دعایى از خداوند خواست كه: «ألحقنى بالصالحین» خداوند دعاى او را استجابت كرده و مى فرماید: ابراهیم در آخرت از صالحان است. 🌺 در فرهنگ قرآن، به افرادى كه حقایق را نادیده انگاشته و كفران نعمت كنند، سفیه گفته مى شود. چنانكه به بنى اسرائیل به جهت بهانه هاى بى موردى كه درباره ى تغییر قبله مى گرفتند، سفیه گفته شده است: «سیقول السفهاء» 🔹 پیام های آیه 130 سوره بقره 🔹 ✅ سفیه كسى است كه منطق، مكتب، رهبر و راه حقّ را نادیده گرفته و به دنبال هوس هاى خود یا دیگران رهسپار شود. ✅ دیندارى، خردورزى، واعراض از آن، دلیل بى خردى است. ‌