🔴 دوئل در عراق؟! ✍️ 🔹 در ایامی که اپیدمی کرونا همه بشریت را نشانه رفته است و حداقل انتظار انسانی این بود که یک همدلی جهانی ایجاد کند، اما اینگونه به نظر نمی‌رسد و نه تنها این دشمن مشترک، چیزی از حدت و شدت عداوت‌ها در سطح جهان کم نکرده، بلکه طرف‌های مختلف بحران‌ها هر کدام در صرافت طریقی است تا از این شرایط علیه دیگری نهایت بهره‌ را ببرد. 🔻 از این رو، عراق به عنوان یکی از مناطق بحران در جهان مدتیست در این شرایط کرونایی در صدر اخبار قرار دارد و علت آن هم زمزمه‌های وقوع یک تنش بزرگ در این کشور در آینده نزدیک است. 🔸 آنچه در واقع چنین تنشی را بیم می‌دهد تحرکات مشکوک اخیر آمریکا در عراق است؛ از تخلیه برخی پایگاه‌ها، استقرار سامانه ضد موشکی پیشرفته پاتریوت و تعداد زیاد پروازهای مشکوک، تا خارج ساختن کارکنان سفارت و کنسول‌گری آمریکا در بغداد و اربیل و خروج برخی دیپلمات‌های اروپایی و سازمان ملل. اظهارنظرهای اخیر مقامات آمریکایی از جمله دونالد ترامپ نیز بر تردیدها درباره این تحرکات افزوده است. 🔰 در تفسیر این رفتار آمریکایی‌ها گفته می‌شود که دولت آمریکا قصد حملات سنگینی به نیروهای حشد شعبی همپیمان ایران را دارد. اما بنظر می رسد که آنچه در جریان است فراتر از چنین حملاتی است و معنا و مفهومی گسترده‌تر دارد. ◾️ این نگاه‌ها ساده‌سازی وضعیت و تقلیل‌گرایانه به نظر می‌رسد. آنچه را امروز در عراق می‌‎گذرد، می‌توان مقدمه‌سازی برای دوئل آخر ایران و آمریکا در این کشور نامید. ❌ بعد از سرکار آمدن دونالد ترامپ، این معادله همسو با سیاست‌های دولت جدید آمریکا علیه ایران رو به دگرگونی نهاد و وارد ریل دیگری شد. در دو سال گذشته نشانه‌های زیادی وجود داشت که آمریکا نمی‌خواهد روال معمول سالیان گذشته تداوم یابد و به دنبال تغییر بازی است. ✴️ این رویکرد رفته رفته شدت گرفت و با ترور فرماندهان نیروی قدس و حشد شعبی وارد فازی دیگر و جدی‌تر شد و نشان داد آمریکا راهبردی تازه در پیش گرفته است. تحولات مرتبط با اعتراضات عراق و استعفای عبدالمهدی نیز پرده‌ای دیگر از ماجرا برداشت و بن بست سیاسی چند ماه اخیر و انتخاب نشدن نخست وزیر نیز تاکیدی بر جدی‌تر شدن روند پایان معادلات پس از 2003 بود. ✅ این بن‌بست بی‌سابقه اما برونداد اراده بازیگران خارجی برای تغییر معادله سیاسی پساصدامی است، از یک طرف، ایران هدف راهبردی خود را اخراج نیروهای آمریکایی از عراق قرار داده است و از طرف دیگر، آمریکا نیز به نظر می‌رسد که به دنبال یکسره کردن تکلیف پرونده عراق و تضعیف جدی نقش ایران در آن برای شروع روند سیاسی جدیدی است. 🔺 از مهم‌ترین سناریوهای احتمالی نیز این است که واشنگتن در کنار حملات گسترده نظامی به حشد شعبی، بخواهد روند قدرت سیاسی را نیز کودتاگونه تغییر دهد. هدف از چنین حملاتی در حقیقت تغییر ریشه‌ای همین فرایند است. اما این غایت صرفا از طریق حملاتی هوایی قابل تحقق نیست و ارتش عراق نقشی مهم در جهت‌دهی به تحولات آتی این کشور خواهد داشت. 💢 عراق مهم‌ترین پایگاه نفوذ منطقه‌ای ایران است و آمریکا می‌خواهد با تصاحب این پایگاه که نقش مهمی هم در تجارت خارجی کشور دارد، تحولات ژئوپلیتیکی ژرفی در حوزه پیرامونی ایران رقم بزند.