‌ ‌با سعید سال ۶۴ در دوکوهه آشنا شدم. من چون مسئول تعمیرگاه لشکر بودم و سعید ماشین می‌آورد برای تعمیر، دیگه از اونجا زمینه‌ی آشنایی مون فراهم شد و یواش یواش با هم رفیق و صمیمی شدیم، طوری که سال‌های ۶۵ و ۶۶ بعضی وقتها که مرخصی می‌خواستیم بیایم، سعی می‌کردیم با هم بیایم تهران و با هم برگردیم. اگر هم یکی مان می رفت تهران، معمولاً با هم در ارتباط بودیم و یا من به او زنگ می زدم یا او به من. یکبار یادمه سعید رفته بود تهران و قرار بود شنبه سوار قطار شود که برگردد منطقه و یکشنبه رسید. من یکشنبه صبح با ماشین از دوکوهه رفتم اندیمشک که سعید رو بردارم بیارمش. دیدم حال خوبی نداره و خیلی ناراحت و مغمومه. گفتم سعید چی شده؟ گفت محسن! جمعه با دوچرخه رفته بودم نماز جمعه، تو راه همینجور که داشتم می رفتم، یه پیرمردی از اونور خیابون داشت می‌اومد اینور خیابون، پشتشو نگاه نکرد، من پشتش بودم. می‌گفت هرچی زنگ دوچرخه رو زدم؛ هی حاج آقا حاج آقا کردم، متوجه نشد. من گرفتم مثلا سمت چپ، اونم اومد سمت چپ، هی من گرفتم سمت چپ‌تر اونم اومد اون ورتر... بدون اینکه بخوام یه دفعه باهاش برخورد کردم و با دوچرخه زدم به پیرمرده، پیرمرده خورد زمین. اومدم پایین کمکش کردم بلند شد، هی تر وتمیزش کن و ... پیرمرده بنده خدا پوست کف دستش یه مقدار رفت و یه کمی اذیت شد. هر کاری کردم ببرمش دکتر قبول نکرد ولی ناراحت شد و شروع کرد ناله و نفرین کردن به من. می‌گفت افتادم به پاش، گفتم حاج آقا! به خدا من نمی‌خواستم این اتفاق بیفته، شما بدون اینکه برگردی نگاه کنی، یه دفعه اومدی تو خیابون... به خدا حاجی! منم این‌ورم ماشین بود، هی زنگ دوچرخه رو زدم، هی صدا کردم؛ حاج آقا! حاج آقا! حاج آقا!... شما متوجه نشدی. خلاصه می‌گفت این بنده خدا ناراحت بود و همینجوری که می رفت، می گفت خدا فلانت کنه و ... کلی با دوچرخه دنبالش رفتم، گفتم آقا تو رو قرآن وایسا! منو حلال کن! اگه حلالم نکنی، گره تو کارم می‌افته... هر چی دنبالش رفتم، این بنده خدا سخت تر شد که حلال نکنه و یه حرفی به ما بزنه. دیدم هی داره بدتر میشه، گفتم؛ حاج آقا! من که فردا دارم میرم سوار قطار بشم برم منطقه، این چند روز هم مرخصی اومده بودم، ولی تو رو قرآن تو رو به کی ...کلی قسمش دادم؛ منو حلال کن که من گره به کارم نیفته و شهادت قسمتم بشه. گفتم؛ به خاطر همین ناراحتی؟ گفت آره. گفتم؛ تو وظیفه‌تو انجام دادی، چرا انقدر حرص می‌خوری بابا؟! اونروز سعید انققققدر گریه کرد، می گفت منو حلال نکنه چی؟ گفتم ایشالا که حلال می‌کنه، عصبانی بوده، هم دردش اومده، هم به خاطر سن بالاش یه خورده سفت‌ و سخت بوده، حالا ایشالا که حلال می‌کنه سعید، شهادت رو هم خدا به وقتش قسمتت می‌کنه. راوی؛ آقای محسن #صالحی #خاطرات_سعید _______ ✍ کانال شلمچه کجا بودی ؟ (خاطرات شهید سعید شاهدی سهی) @shalamchekojaboodi