حتماً می‌دانید که در همین زمانه، مردم بسیاری در جهان برای داشتن «حق رأی» می‌جنگند و حتی عده بسیاری در این راه کشته شده‌اند. امروز در کشورهایی (برخی از کشورهای عربی) زنان حق رأی ندارند و مردم برای احقاق این حق تلاش می‌کنند و در مواردی هزینه‌های سنگین می‌پردازند. حالا تصور کنید که در کشورمان روزی اعلام شود که از این پس، انتخاب رئیس‌جمهور مملکت با مجلس شورای اسلامی یا شخص رهبری است و مردم دیگر نمی‌توانند به‌صورت مستقیم رئیس‌جمهورشان را انتخاب کنند. یا مثلاً بگویند رأی دادن فقط حق آقایان مسلمان شیعه‌مذهب در گروه سنی 20 تا 50 سال است! آیا این خبر‌ها مردم را ناراحت و نگران و معترض نمی‌کند؟ پس چرا حالا که به برکت انقلاب، این حق به شکلی مطلوب در کشور ما وجود دارد و زنان و مردان این مرزوبوم، مستقل از زبان و رنگ و قومیت، حق دارند که رأی خود را در صندوق بیندازند. خیلی‌ها آن را مسئله‌ای ناچیز و کم‌اهمیت می‌دانند؟! چرا برخی با افتخار می‌گویند که در شناسنامه‌شان تابه‌حال مهر هیچ انتخاباتی نخورده است؟ آیا باید برخی حقوق از ما گرفته شود تا به اهمیت آن پی ببریم؟ 🌐 www.shamiim.ir 🆔 @Shamimeashena