(ماحصل آل عبا) زآن کـه شـبی عشـق تـو را یـافتــم در دل شـب ، نـــور خــــدا یـافتــم شـب بــه تــــولای وصــــال رخــت رتـبـــــه ی معـــــــــراج ولا یـافتــم آنچــه به یک عمــــر ، میـسر نشــد در دل یـک شـب ، همـــه را یـافتــم فیض "شـب قـــدر" به قدر کفـــاف از کـف تقــــدیـــر و قضـــا یـافتــم آنچــه ز مهــــر تــو بـه دل داشــتم در ره آن مهــــــــر لقــــــــا یـافتــم آنچــه ز لطــف تــو عطــــا شد مرا در اثــــر ذکـــــر و دعـــــــا یـافتــم تــرک چو گفتـــم همـه مـــا و منـی در عـــرفــــات تـو ، منـــــا یـافتــم درک صفـــای تـو نمـــودم بـه سعی روی تـو بـی سعـی صفـــــا یـافتــم در طـلبـت هــر کــه به سویی و من نــور تـو هر سو همــه جـــا یـافتــم عقل، سجودت به‌زمین کرد و عشق سجــده تـو را کرد و تـو را یـافتــم عشــــق ، ســــوی علــت الا و مـــن بــا مــــدد عشــق تـــو _ لا یـافتــم لطـف تو شد شامل من کز خلــوص مــــاحصــــل آل عبــــــــا ، یـافتــم (شمس قمـم) ذره ی خـــاک رهــت پــرتــو از آن شمس ضحــا یـافتــم شادروان سید علیرضا شمس قمی eitaa.com/shamseqomi