(پاشو سردار...) حـاج قـاسـم! چهـــار سـال گذشت از عــروجــت بـه آسمــان ، امــروز بـر مـــزارت ، شکــوفــه‌هـا روییــد فصل سرمــا ، ولی چو مـاه تمـــوز دست گلچین که دست بیداد است آمــد از آستــین ، بــه بیــرون بـــاز کــرد پــرپــر ، دوبـــاره گـــل‌هــا را نه یکی! بلکه صــد شقـــایــق نـــاز پــاشـو از جـا بــه احتـــرام تمـــام در بغــــل گیـــر ، عـــاشقـــانـت را لالــــه‌ هــا را بگیـــــر در آغــــوش بــاز کــن چتـــــر ســایــه‌بــانـت را پـاشـو سردار سینه‌ها خــون است غــم گرفته‌ست شهــر کــرمــان را لالــه‌هــا را ببــین بــه روی زمیــن ســرخ کـــردند : قلــب ایــــران را پـاشـو ســردار وقـت بیــداری‌ست پـاشـو از جــا و نغمـــه‌ای سـر کـن گــوش‌هــا تشـنه‌ی شنـیدن توست پـاشـو فکـری به حـال کشــور کـن! گــرگ هـــای گــرســنـه‌ی قــــدرت تیـــز کــردنـد چنـــگ و دنـــدان را پـاشـو ســردار ، بــا امیـــد خــــدا قطــع کــن دست نسل شیطــان را راه تــــو ، راه رادمــــــردان اسـت تــو نبـــودی اســیر دیـــو هـــوس ولی امــروزه می‌زنــد پــر و بـــال جای شـاهیــن به آسمـــان کـرکس پـاشـو ســردار ، شـد فنــــا اســلام اعتقــادات ، سست و بی‌جان است ظـــلم ، از بس‌ کـه می‌کنــد بیـــداد کشورت غـرقِ کفـر و عِصیان است پـاشـو ســردار ، دسـت دشمــن را تا همیشه ، کــن از وطــن کــوتــاه تا مبــادا بـه خــاک و خــون بکشد کـشــورت را ، سـتـمـگـــــر گمـــراه سید محمدرضا شمس (ساقی) #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi