📝 قسمت سوم از متنی که پس از جلسه با مهدی نصیری نوشته بودم.👇 🔹 اما آخرین و مهم‌ترین مطلب اینکه چه کسی گفته است که مؤمنین قرار نیست به آبادی دنیا برسند؟ شاید اشتباهاتی از این دست حاصل عدم تفکیک آیات و روایت مربوط به فرد یا اجتماع باشد. 🔸قرآن آنگاه که می‌خواهد در مورد فرد سخن بگوید می‌گوید: «مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ في‏ حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصيبٍ» (۲۰- الشوری) هرکس سرمایه و ذخیره آخرت را بخواهد به او می‌دهیم و زیادتر هم می‌دهیم، اما هرکس سرمایه و ذخیره دنیا را فقط بخواهد آن را به او می‌دهیم اما دیگر در آخرت نصیبی ندارد. 🔹خب دنیای آن کسی که آخرت را خواست چه؟ مسکوت می‌گذارد چون در نظام فردی معلوم نیست دنیای تو آباد شود یا نه و این خودش لازمه امتحان الهی و پیشامدها و فضای اجتماعی است اما از آخرت خیالت راحت باشد. 🔸اما همین قرآن وقتی به جامعه مؤمنین می‌رسد می‌گوید: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ» (۹۶- الاعراف) یعنی چه؟ اگر مؤمنین ایمان بیاورند و تقوا داشته باشند ما درهای برکات آسمان و زمین را بر آنها باز می‌کنیم اما چه کنیم تکذیب کردند و به همین تکذیب کردنشان وآنچه خودشان خواستند واگذاشتیمشان. 🔹اصلا هدف اسلام از برپایی حکومت و عدالت و ... همه برای برداشتن تعب و سختی از مؤمنین و انسان‌ها و ایجاد آسایش و رفاه برای آنها است و البته خود این رفاه و آسایش هم غایت نهایی نیست. 🔸 حضرت امام در همین باب می‌فرمایند: 👈«رژيم اسلامى مثل رژيم‌ها و مكتب‌هاى مادى نيست، مكتب‌هاى مادى تمام همتشان اين است كه مرتع درست بشود! تمام همت اين است كه منزل داشته باشند؛ رفاه داشته باشند- آنهايى كه راست مى‏‌گويند- اسلام مقصدش بالاتر از اينهاست. مكتب اسلام يك مكتب مادى نيست؛ يك مكتب مادى- معنوى است. 👈ماديت را در پناه معنويت، اسلام قبول دارد. معنويات، اخلاق، تهذيب نفس؛ اسلام براى تهذيب انسان آمده است؛ براى انسان‏سازى آمده است. همه مكتب‌هاى توحيدى براى انسان‏‌سازى آمده‏‌اند. ما مكلفيم انسان بسازيم‏.» (صحيفه امام، ج ۷، ص: ۵۳۱) 👈«تمام مسائلى كه هست ما مى‏‌خواهيم دست ظالم‌ها را كوتاه كنيم ان شاء اللَّه و مى‏‌خواهيم كه قدرت‌ها را سركوب كنيم و پايشان را از اين بلاد مسلمين كوتاه كنيم ان شاء اللَّه. همه اينها مقدّمه اين است كه يك آرامشى در اين بلاد پيدا بشود و دنبال اين آرامش يك سير روحى پيدا بشود، يك هدايت به سوى خدا پيدا بشود. 👈آن چيزى كه اساس است سير الى اللَّه است، توجه به خداست، همه‏ عبادات‏ براى‏ اوست‏. همه زحمات انبيا از آدم تا خاتم براى اين معنا هست كه سير الى اللَّه باشد.» (صحيفه امام، ج‏ ۱۹؛ ص: ۵۱)