پس بدان که صورت خوب و نکو با خصالِ بَد ، نیرزد یک تَسو ور بُوَد صورت حقیر و ناپذیر چون بود خُلقش نکو ، در پاش میر صورتِ ظاهر فنا گردد ، بِدان عالَمِ معنی بمانَد جاودان تسو : پشیزی