✅ یکی از حکمت‌های طولانی شدن دوران غیبت امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف حضرت صلوات‌الله‌علیه در ضمن حدیث مفصّلی در توصیف شباهت‌های دوران ارواحناله‌الفداء با سه پیامبر اولواالعزم (حضرت موسی، حضرت عیسی و حضرت نوح علیهم‌السلام) و تشبیه تأخیر عذاب قوم نوح سلام‌الله‌علیه با تقدیر طولانی شدن دوران حضرت، فرمودند: 🌿 «تقدیر قائم عليه‌السلام نيز چنين است؛ زيرا ايّام غيبتش به درازا می‌کشد تا اینکه حقِّ محض و ايمانِ صافى از كدر مشخّص شود؛ بدین نحو که آن دسته از شيعيان که طينتِ خبیث و ذات پلیدی دارند و ممكن است وقتی حکومت و تمكين و امنيّت منتشره در دوران ظهور قائم عليه‌السلام را احساس كنند، بیم نفاق و دورویی بر آنان رود، (در این دوران سخت و پرفتنۀ منتهی به ظهور) از دين بيرون رفته و مرتد شوند (و فقط مؤمنینِ محض، بر ایمانشان باقی بمانند و با رجعت یا در زمان حیاتشان، دوران فرخندۀ ظهور را درک نمایند).» 💠 «قال الصادق عليه‌السلام: وكذلك القائم فإنه تمتدُّ أيّام غيبته ليصرح الحقُّ عن محضه ويصفو الايمان من الكدر بارتداد كلِّ من كانت طينته خبيثة من الشيعة الّذين يخشى عليهم النفاق إذا أحسوا بالاستخلاف والتمكين والامن المنتشر في عهد القائم عليه‌السلام.» 📚 کمال الدین (شیخ‌صدوق)، ج۲، ص۳۵۶ الغیبة (شیخ‌طوسی)، ص۱۷۲ 🍂 «اللَّهُمَّ اكشِف هٰذِهِ الغُمَّةَ عَن هٰذِهِ الأُمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَعَجِّل لَنا ظُهُورَهُ، إِنَّهُم يَرَونَهُ بَعِيداً وَنَرَاهُ قَرِيباً، بِرَحمَتِکَ يا أَرحَمَ الرَّاحِمِين.» (فراز پایانی دعای عهد)