خانم معصومه سادات شاکری، متولد 1362 در نیشابور است که از سال 1381، سرودن شعر را آغاز کرده است، او با شعر کلاسیک پا به عرصه ادبیات گذاشته است، ولی انگار ذهن و زبان او با شعر سپید ( یا شعر شاملویی گونه‌ای از شعر نو فارسی ) سنخیت بیشتری داشته است. از این شاعر نیشابوری دو کتاب به چاپ رسیده است: 1- «سایه هایی که کوتاه می شود» 1386 و 2- «چمدانی از حرف های نگفته» 1392. خانم شاکری در بیش از پنجاه کنگره و جشنواره ی شعر کشوری به عنوان شاعر برگزیده حضور داشته است که از جمله آنها: شعر عاشورایی، شعر رضوی، فرهنگی ادبی بانوان، روح الله، بشردوستی و… آثار او همچنین در مطبوعات و چندین کتاب چاپ شده است. بانو شاکری سال جاری ( 1401 ) نیز در هفتمین کنگره ملی ادبی « ملک ملکوت » و در بخش شعر با موضوع ادبیات پایداری، رتبه نخست کنگره را کسب نموده اند 📜 @sheraneh_eitaa