حال اضطرار در همه حوائج کوچک و بزرگ كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِذَا رَأَى مِنْ جِسْمِهِ بَثْرَةً عَاذَ بِاللَّهِ وَ اِسْتَكَانَ لَهُ وَ جَارَ إِلَيْهِ فَيُقَالُ لَهُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ هُوَ بَأْسٌ؟ فَيَقُولُ إِنَّ اَللَّهَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يُعَظِّمَ صَغِيراً عَظَّمَ وَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يُصَغِّرَ عَظِيماً صَغَّرَ . رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله هر گاه در بدن مباركشان جوشی مشاهده می فرمودند به خدا پناه مي بردند و در محضر او اظهار کوچکی می‌نمودند به او التجاء مي كردند، پرسيدند يا رسول الله مگر ، جوش بيمارى (یا مشکل مهمی است که چنین می‌کنید؟) می فرمود:خداوند اگر بخواهد كوچكى را بزرگ كند بزرگ مي كند و اگر بخواهد بزرگى را كوچك گرداند كوچك ميگرداند. مکارم الاخلاق طبرسی ص۳۵۷ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ http://eitaa.com/shobeiri https://t.me/shobeiri