خب، بذار شبهه رو واضحتر بگم:
شبهه: اصلاً چرا باید دین داشته باشیم؟ مگه نمیشه بدون دین زندگی کرد و آدم خوبی بود؟ علم و عقل خودمون کافی نیست؟ دین فقط باعث اختلاف و جنگ میشه. پس چه نیازی به دینه؟
حالا فرض کنیم این حرفها درسته. یعنی قبول کنیم که آدم میتونه بدون دین هم زندگی کنه و خوب باشه.
ولی حتی اگه اینجوری باشه، این سؤالها پیش میاد:
۱. اگه دین نباشه، از کجا بفهمیم چی درسته و چی غلط؟ مثلاً یکی میگه دزدی بده، یکی میگه اگه گیر نیفتی اشکال نداره. کی تعیین میکنه کدوم درسته؟
۲. خیلی از دانشمندای بزرگ مثل انیشتین، نیوتن، یا حتی دانشمندای امروزی دین دارن. اگه دین مانع پیشرفت علمه، پس چرا اینا هم دین دارن هم علم؟
۳. تو کشورایی که دین رو کنار گذاشتن، مثل شوروی سابق، چرا مشکلات اجتماعی مثل خودکشی و الکلیسم زیاد شد؟
۴. اگه دین نباشه، وقتی یه مشکل بزرگ تو زندگیمون پیش میاد، از کجا امید و آرامش بگیریم؟
۵. چرا تو همه جای دنیا و تو همه تاریخ، آدما دنبال یه چیزی فراتر از زندگی مادی بودن؟ این نشون نمیده که نیاز به معنویت تو ذات ماست؟
۶. اگه فقط به علم و عقل خودمون تکیه کنیم، چجوری سؤالای بزرگ زندگی مثل "چرا اینجاییم؟" یا "بعد از مرگ چی میشه؟" رو جواب بدیم؟
✍
#سعید_سپاهی
@shobhe