نذری ها و خرج های محرم اسراف و عوامانه است چون: 1- خیلی ها که احتیاج ندارند می گیرند 2- کلی سرش دعوا و جنگ و دعوا و تضییع حق صورت می گیرد 3- غیر بهداشتی بودن نذری ها سبب بیماری می شود (می گویید نذری شفا می دهد ولی مریض کرد!) 4- وقتی می شود این پول را خرج موارد مفیدتر و عام المنفعه تر کرد چرا اینجا؟ (بیمارستان بسازید، به فقرا اطعام کنید و ...) 🔆🔆پاسخ:🔆🔆 1- اولا حواسمان باشد بسیاری از این مغالطات بر پایه یک سری گزاره های صحیح بنا شده اما نتایج غلط از آن گرفته می شود. مثلا وجود هرج و مرج در گرفتن نذری ها واقعیت دارد اما عمومیت ندارد و نتیجه ای که از آن گرفته می شود زیر سوال بردن اصل نذری دادن است. 2- اگرچه خرج کردن برای محتاجین بسیار مطلوب تر است اما فلسفه خرج دادن که فقط کمک به فقرا نیست. الف. اولا تو وقتی کسی را دوست داشته باشی دوست داری برایش خرج کنی. هرچه این حب بیشتر باشد دوست داری به هر بهانه ای این محبت را به بقیه ابراز کنی. مگر وقتی برای عزیزت جشن تولد می گیری فقرا را دعوت می کنی؟ هر که را می شناسی می گویی بیاید پای سفره ات بنشیند. علاقه را نمی توان در یک چهارچوب خاص گنجاند اگر محدودش کنی پژمرده اش کردی. می شود تشویق کرد در جاهای بهتر مصرف شود اما به بهانه بهتر مصرف شدن نباید محدودش کرد. ب. ثانیا اطعام به طور کلی مستحب است و فقط منحصر به فقرا نیست اگرچه ثواب اطعام فقیر بیشتر است. در روایات هم هزینه کردن برای عزای سیدالشهدا محدود نشده و جواز در کلیه حوزه های مباح و مستحب داده شده تا رونق مراسم عزا بیشتر شود. ج. اصولا در هزینه کردن برای محرم، برپا شدن بیرق عزای سیدالشهدا و عمومیت یافتن این فریاد و این مکتب اولویت دارد. لذا هر هزینه و امر مباحی در این راستا ممدوح است. هدف اصلی این است که همه (اعم از فقیر و غنی) در این فضا قرار بگیرند و به اندازه ظرفیت خود در معرض جریان عاشورا واقع شوند. کما اینکه در بسیاری از پرزنتهای تجاری و برای اثرگذاری و جذب مخاطب این کار انجام می شود اما به اینجا که می رسد بد میشود. 3- جنگ و دعوا و تضییع حق نامطلوب است اما چه نتیجه ای می خواهید بگیرید؟ این مربوط به نذری دادن است یا یک فرهنگ غلط که همه جای دیگر هم بروز میکند؟ دیوار کوتاه تر از امام حسین(ع) پیدا نکردید؟ ربط این معضل به عاشورا یکی دیگر از مغالطات است. 4- صد البته که باید بهداشتی کار کرد اما باز مغالطه دیوار کوتاه تر از امام حسین(ع) اینجا به کار رفته. الف.نگاه آماری نشان می دهد که میزان عوارض و بیماری در مقایسه با عظمت دستگاه امام حسین تقریبا ناچیز و صفر است. همیشه باید عوارض را نسبت به مقیاسش سنجید. در حوزه های دیگر با مقیاس های بسیار کوچکتر مشکلات به مراتب بیشتر از این بروز پیدا کرده. ب. جایی کسی نگفته که هر غذا و هر خرجی برای سیدالشهدا شفای بیماری است. اخلاص و نیت خرج دهنده و بهره برنده هر دو عامل اصلی است. در اسلام یک اصل وجود دارد که «انما الاعمال بالنیات». نیت در هر کاری حرف اول را می زند. ج. اگر شما یک نمونه دارید که فلان نذری سبب بیماری شده نه شفا ما صدها مورد دیگر داریم که نه تنها غذا بلکه خاک پای عزاداران سبب شفا شده 5- شبهه نخ نمای به جای این کارها بروید بیمارستان بسازید و به فقرا برسید و ... به گونه ای در بندهای بالا جواب داده شده. هر فریضه دینی کارکرد خودش را دارد و نباید یکی را جایگزین دیگری کرد. http://www.afsaran.ir/link/1123422 اگر دغدغه شبهه افکنان واقعا پیشرفت کشور و کمک به فقرا است، موارد مهمتری مانند لوازم آرایشی و سیگار و ... وجود دارد که هزینه های آن دهها برابر بیشتر است. ولی ظاهرا فقط مصارف مذهبی و اسلامی برای آنها آزار دهنده و نگران کننده است.