نهادهای ذیل تحت امر رهبری نظام هستند و مسئولین آنها مستقیما توسط مقام معظم رهبری منصوب می‌شوند: سازمان صداوسیما شورای نگهبان قوه قضاییه نیروهای مسلح بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس سازمان اوقاف و امور خیریه سازمان حج و زیارت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی شورای عالی انقلاب فرهنگی شورای عالی فضای مجازی آستان قدس رضوی بنیاد پانزده خرداد بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی سازمان تبلیغات اسلامی ستاد اجرایی فرمان امام شورای سیاستگذاری ائمه جمعه کمیته امداد امام خمینی مؤسسه اطلاعات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی حوزه علمیه قم مؤسسه کیهان مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی ایران نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها چرا با اینهمه اختیار و نهادهای مهمی که تحت امر رهبری هستند اما باز گفته می‌شود که رهبری در کارهای کشور دخالتی ندارند و مسئولیت اقتصاد مردم با دولت است؟ ♦️♦️پاسخ: 1. مجموع بودجه و اجرائیاتی که در اختیار تمام این نهادهاست؛ کمتر از 5 درصد کل اجرائیات و بودجه کشور است. و بیش از 95 درصد مابقی در اختیار دولت و شخص رئیس‌جمهور قرار دارد. (دولت در ایران بصورت سالانه 200 میلیارد دلار درآمد شامل صادرات نفتی، غیر نفتی و مالیات دارد که بسط ید آن را به وضوح نشان می‌دهد) 2. این نهادها که عموماً «دینی، فرهنگی و دفاعی» هستند و در بحث‌های اقتصادی نیز پیوست حمایت از محرومان را دارند؛ بدون اجازه دولت، هیچ دخالتی در امورات کلان کشور و فی‌المثل در قراردادهای خارجی، اجرای طرح‌های عمرانی کلان و… (که همگی از رئوس فعالیت‌های دولت هستند) ندارند و نمی‌توانند داشته باشند. ضمن اینکه بودجه بسیاری از آنها را نیز صاحب خزانه یعنی «دولت» تعیین می‌کند. 3. مع‌الوصف و علیرغم وجود یک کارنامه مطلوب – نسبت به سایر مجموعه ها – از نهادهای فوق‌الذکر در حوزه‌های دین، فرهنگ، دفاع و حمایت از محرومان در تاریخ 40 ساله انقلاب اسلامی، اما بدیهیست که در حوزه‌های منتصبین ولی فقیه نیز امکان بروز نقصان وجود دارد که صد البته این نقصان به دلیل راهبردهای درست رهبری نیست بلکه امکان وجود ضعف یا نقص در مدیران انتصابی؛ یک امر ممکن‌الوقوع است. 4. در نتیجه بودجه این نهادها کمتر از 5 درصد بوده و آن هم در بسیاری از موارد با تعیین دولت، این که گفته شود ضعف و نقصان های اقتصادی متوجه رهبری است با توجه به وجود نهادهای مذکور یک اشتباه با رنگ و بوی مغرضانه است. علاوه بر آن نباید توقع داشت که همه منصوبین ولی فقیه (اعم از منصوبین مستقیم و غیرمستقیم) عاری از هرگونه اشتباه و لغزش باشند، چرا که ممکن است این اشتباهات یا لغزش ها سهوی و یا به علت اسیر شدن در جاه و مقام و قدرت و… باشد اینکه در آینده شخصی اسیر نفسانیات می‌شود یا نه معلوم نیست، کما اینکه مثلا شاهدیم فرمانده اول سپاه امام مجتبی(ع)‌ در جنگ با معاویه با اینکه منصوب امام(ع) بود اما مرتکب فساد مالی شد و در مرحله بعد نیز به سپاه معاویه پیوست. و این مقوله نیز ربطی به ضعف مدیریت امام معصوم ندارد بلکه به نفسانیات بروز کرده فرد منصوب، مربوط است.