🔻علم تجربی اصل است و هر چیزی که با آن قابل اثبات نباشد، رد می‌شود! مدعیان این ادعا، علم تجربی را بالاترین معیار قرار داده‌اند درحالی که خیلی از موارد با تجربه و یا علم تجربی (حواس پنجگانه و امور حسی) قابل بررسی نیستند و اصلا ربطی به علم تجربی ندارند. همچنین اگر موضوعی با عنوان مطالب علمی قرآن مطرح می‌شود برای این نیست که بخواهیم قرآن را توسط علم بسنجیم بلکه آوردن مثال‌های علمی در قرآن که اخیرا توسط علم کشف شده‌اند فقط برای نشان دادن این موضوع است که غیرممکن است این کتاب در چهارده قرن پیش و در صحرای عربستان، توسط انسان یا انسان‌هایی نوشته شده باشد بلکه وحی از طرف خالق این پدیده‌ها است. وگرنه هر ادعای علم تجربی که با قرآن در تضاد باشد، ما آن ادعا را رد می‌کنیم چون بالاترین معیار ما برای شناخت و معرفت، قرآن است و سایر موارد در قالب آن قرار می‌گیرند. البته باید دقت کنیم که قرآن هیچگاه با علم در تضاد نیست (منظور از علم، علم مطلق ثابت‌شده است نه نظریه‌ها و بررسی‌های ابتدایی) بلکه ممکن است آن پدیده علمی هنوز دارای موارد کشف نشده باشد یا نظریه‌ی علمی اشتباه باشد (همانگونه که بارها و بارها انواع مطالب علمی با گذشت زمان دچار تغییر یا بطلان می‌شوند) یا اینکه برداشت ما از فلان آیه قرآن، اشتباه بوده باشد. 🔚در انتها می‌گوییم که هر بند حقوق بشر با قرآن و سنت در تضاد باشد، هر ادعایی از آزادی بیان که در اسلام پذیرفته شده نباشد، هر محبت و مهربانی که در اسلام نهی شده باشد، هر برابری که در اسلام پذیرفته نباشد و... نزد ما مسلمانان کمترین ارزش را هم ندارد چون ما به الله و پیامبرش ایمان آورده‌ایم و سایر موضوعات را با آن می‌سنجیم نه آنکه به حقوقِ بشر، ایمان آورده باشیم و بخواهیم احکام اسلامی را با آن بسنجیم! یا به برابری مطلق یا دموکراسی ایمان آورده باشیم و بخواهیم اسلام را طبق آن اثبات کنیم! پس تمام این موارد را در قالب اسلام قرار می‌دهیم و هر آنچه با قرآن و سنت و احکام شریعت در تضاد باشد را دور می‌اندازیم و نزدمان ارزشی ندارد. ▫️به پروردگارت سوگند که هیچ یک از آنان مومن نخواهند بود، مگر اینکه تو (پیامبر) را در آنچه میان خود نزاع و اختلاف دارند به داوری بپذیرند؛ سپس از حكمى كه كرده‏‌اى در دل‌هايشان احساس ناراحتى نكنند و (برای حکم تو) كاملا سر تسليم فرود آورند (نساء/۶۵) پس کسانی که در توهمِ مومن‌بودن هستند بصورت کامل تسلیم حکم خدا و پیامبرش (قرآن و حدیث) نشده‌اند. همچنین فقط تسلیم بودن در برابر احکام هم کافی نیست بلکه انسان نباید حتی در دلش نسبت به آن احکام و قوانین شریعت، ناخشنود و ناراحت باشد و نزد خودش بگویید ای کاش فلان حکم در قرآن یا سنت وجود نداشت یا به فلان شکل نمی‌بود بلکه کامل در مقابل آن سر تسلیم فرود می‌آورد و در دلش نسبت به احکام شریعت اسلام، کوچکترین کراهت و ناخشنودی هم ندارد. این معنای ایمان آوردن و سرسپردن و تسلیم شدن در برابر خدا و رسولش است. والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته @shobhe73