#زندگینامه_شهید_احسان_حدائق #نویسنده_مریم_شیدا #روایت_بیست_و_نهم #براساس_کتاب_میاندار 🌷 🌷 🌷 *۱۳۵۸/۱۲/۳۰* انگشت سبابه اش را روی اسامی گذاشت و با دقت هر چه تمام تر به آنها نگاه کرد. اکبر غالی شناس، مهدی سوداگر، جعفر رحیمی حقیقی، علی ژیانی سیرت ،مجتبی زهرایی.... دستی به سرش کشید اسم احسان میان اسامی نبود برگه های قبلی دفتر را هم ورق زد. مجتبی ..مرتضی‌..جعفر.. علی.‌. احسان..‌ با دیدن اسم احسان خوشحال شد اما دیدن فامیلیش خنده روی لبهایش خشک کرد. نشست و تمام دفتر را ورق به ورق نگاه کرد اما یک بار هم اسمی به نام احسان حدائق ثبت نشده بود. محال بود اسمی از احسان نباشد! آن هم احسانی که ۲۴ ساعت مسجد را ول نمیکرد. آن روز خودش سر نماز ظهر و عصر در صفحه نماز جماعت دیده بودش .حتی با او حرف زده بود. احسان حسابی هم با او چاق سلامتی کرد. وقتی به احسان گفت: «نوکرتم.» در جوابش خنده ای کرد و گفت:« باش تا جونت بالا بیاد» حسابی کلافه شده بود اکبر به سمت میزش آمد تا ساعت خروجش را بزند گفت: «چیه حاجی ؟!چرا اینقدر نیستی؟» _الان چند ساعته دفتر را زیر و رو می کنم .اما اسم احسان را داخل اسامی پیدا نمیکنم. اکبر ابروهایش را بالا داد و پرسید :«چطور مگه؟» _دستمزد بچه‌ها را حساب کردم تا بهشون بدم .اما هرچی دنبال اسم احسان گشتم نبود. اکبر نرم لبخندی زد و گفت: «کجای کاری حاجی اون موقع که دفتر و دستک نبود احسان پول نمی‌گرفت ،چه برسه به حالا که رسمی هم شده» _چرا صبح تا شب فعالیت میکنه این در و اون در میزنه !!اون وقت هیچی نمی گیره؟!! اکبر دستی به شانه های او زد _بیخیال حاجی! احسان برای رضای خدا کار می کنه! پول اکبر را از کشو در آورد و روی میز گذاشت . اکبر پول را که برمی داشت گفت: «یه وقت حاجی یه چیزی نگییا!! نگاه نکن تو روت میخنده بره روی دنده اونور, حسابت با کرام الکاتبین میدونی که؟» سر تکان داد و گفت: «بله بله می دونم وصف حالش رو شنیدم» اکبر خداحافظی کرد و رفت جلوی اسمش را به عنوان آخرین کسی که پولش را گرفته علامت زد ‌.دفتر را بست. حرف‌های اکبر او را به فکر فرو برد، که صدای او را به خود آورد «خدا قوت جوانمرد!!» احسان بود. در واتس آپ 👇 https://chat.whatsapp.com/FOxgd1bun2J88glqKT6oVh در ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75