#شهر_خدا 3️⃣1️⃣ #ماه_رمضان ✍️ اما اساسا ادب در عبادات چه معنایی دارد؟ ➖ ادب در ابتدا یعنی خوب و به درستی انجام دادن عمل. آدم با ادب مأموریت عبادی خود را به رزی صحیح و بی انقص انجام می دهد. مانند قرائت صحیح قرآن که صراحتا ادب شمرده شده است. (میزان الحکمه، ج1، باب 3309، ص4828) ➖ معنای دوم ادب این است که در کنار عبادت رفتارهای را انجام دهد که بتواند به زیبایی و کمال ادب بیفزاید. مثل خانه ای که با پرده ای زیبا تزئین شود و یا سفره ای که غیر از وجود غذای خوب و سالم، از چینش خوبی هم برخوردار باشد. وقتی قرآن را با صوت دلنشینی بخوانیم و یا در پایان نماز با تعقیبات، نماز را با چند دعا بدرقه کنیم، آدم با ادبی خواهیم بود. ➖ معنای سوم ادب در عبادت، ادامه دادن روح عمل است در دیگر اعمال و تداوم بخشیدنب ه عمل با رعایت نکاتی که می توانند به تحقق بهتر خواسته مولا از آن دستور بینجامد. مثلا اگر خدا نماز را به خاطر به یاد آوردن خدا و خوبی ها واجب کرده، هر موقع در حفظ این یاد و ذکر خدا در خارج از نماز هم بکوشیم، در واقع ادب نماز را رعایت کرده ایم؛ و خوشا آنان که دائم در نمازند! ➖ معنای چهارم ادب را در تمنای قبولی عمل و بی منت انجام دادن عبادت، باید دید.پاک بودن عمل از هرگونه غرور و عجبی که آفت رایج اعمال خوب ماست، ادب نهایی عبادت است. 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص92 #متن #استادپناهیان 🔺سخن سدید @sokhanesadid