eitaa logo
سخن سدید
84.1هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
932 ویدیو
47 فایل
💠 اصلاح سبک زندگی دربستر خانواده ✍️ حجت الاسلام علی میری مدیرعامل موسسه سخن سدید 📩 ادمین @sokhanesadid1 🎧 پیغامگیر @sokhanesadid_pg 📡 کانال خبری @negahesadid 🔆 جمعیت و فرزندآوری @javanesho_ir ☘️ فروشگاه ارگانیک @tzendegi_ir 🌐 سایت sokhanesadid.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
8️⃣ ✍️رمضان در کنار آن همه لطف و صفا، یک مهمانی اجباری است نه اختیاری! اما مگر مهمانی اجباری هم می شود؟ شما در بستر و گذر زمان به ناچار به این مهمانی وارد خواهید شد و این اجبار تکوینی همه را فراخواهد گرفت. اما چرا اجباری؟! پاسخ روشن است؛ گاهی اوقات کسی که خیلی رفیقش را دوست دارد او را طوری به مهمانی دعوت می کند که انگار می خواهد اختیار را از او سلب کند و او را به زور به این مهمانی ببرد. مثلا به او می گوید: «فردا مهمان من هستی، اما و اگر هم ندارد! فلان ساعت هم آماده باش خودم با ماشین می آیم دنبالت، خداحافظ!» در واقع خدا می فرماید: «ای انسان چه بخواهی و چه نخواهی، چه بیدار باشی و چه خواب، ماه رمضان - ضیافت من - می آید و با برکت و رحمت خودش تو را فرا می گیرد و مجبور هستی در مهمانی من شرکت کنی.» این اجبار تکوینی خدا از شدت علاقه اش به مهمان کردن بندگانش است. خداوند این قدر علاقه داشته بندگانش را مهمان کند که حضور در مهمانی را بر همه ضروری کرده است! 📗شهر خدا؛ علیرضا پناهیان، ص ۴۶ و ۴۷ (بااندکی تلخیص) 🔺سخن سدید @sokhanesadid
9️⃣ ✍️خدايي كه هميشه منتظر ميشد تا ما خود به سـوي او برويم، ديگـر در ايـن مـاه منتظـر اراده و اقـدام بنـده هـای خودش نـشده و بـا وجـوب تكـويني رمـضان، انگـار نـاز خودش را كم كرده و دست همه را گرفته و بر سـر سـفره رحمتش آورده است. البته بزرگي كرده است و بزرگان بـا كوچـك ترهـا از اينگونه رفتارها بسيار دارند. درست است كه ما در دنيـای معاصر، رابطه بزرگتر با كوچكتر را كمتر ديده ايم و يـا اگـر شنيده ايم به دليل آنكه ما آدمها چون با هم مساوي هـستيم، اينگونه رابطه ها از سر ظلم و تعدي بوده است و به دلمان ننشسته است، اما از بزرگترها نه تنها چنين رفتارهايي برای محبت كردن به كوچكترها، شور نيست بلكه بسيار شيرين هم هست. 📗 شهر خدا؛ علیرضا پناهیان، ص47 🔺سخن سدید @sokhanesadid
0️⃣1️⃣ ✍️چه خوب است که از همان اول ماه رمضان، نگران آخر آن باشیم. تا پس از پایان یافتنش کمتر حسرت فرصتهای از دست رفته را بخوریم. یعنی از ابتدا نگاه به اوج ضیافت رمضان داشته باشیم تا از بالاترین مراتب آن بیشتر بهره ببریم. هرچند «حسرت عارفانه» در هر حال باقی خواهد ماند و هرچه تلاش کنیم باز در آخر می بینیم نتوانستیم تمام آنچه را که دوست داشتیم و در ظرف رمضان برایمان آماده بود، به دست آوریم. این البته بیشتر نشانه قدردانی از نعمت و معرفت به بی حد و نهایت بودن کرامت این ماه است. ولی باید از «حسرت غافلانه» جلوگیری کرد که نشانه کمی غیرت و کاستی همت است. پس چه باید کرد؟ 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص72 ⭕️ کتاب شهر خدا و سایر کتابهای استاد پناهیان را با 15درصد تخفیف، می توانید از فروشگاه طعم زندگی تهیه نمایید: @tzendegi_ir 🔺سخن سدید @sokhanesadid
1️⃣1️⃣ ✍️ نباید در رمضان بیارامیم و به رمضان بگوییم ما را با خود ببر! دستورات دینی هیچ یک به این صورت در انسان، تاثیرات تام خود را نخواهند گذاشت. مگر تبلیغات دینی به شیوه تبلیغات غربی است که بیاید و انسان را مسخ کند و با خود ببرد؟ روش دین این است که ابتدا انسان را بیدا می کند، بعد او را به حرکت فرا می خواند، آن هم به به شیوه ای که استقلال و اراده انسان را به هر وسیله ای سلب نماید و او را وادار کند. اگر کسی به زندگی غربی عادت کرده که مثلا پای یک برنامه جذاب تصویری بنشیند و آن برنامه هم با تسخیر کردن عقل و احساس او، با وارد شدن به ناخودآگاه او، بر او تاثیر بگذارد، چنین کسی باید فکر تاثیر پذیری از رمضان را از سر خود خارج نماید. شهر خدا، نعوذبالله، شهر فرنگ یا شهر بازی نیست که با فروغلتاندن بازی خورده خود در غفلت او را سرمست کند و لبریز از شور بی شعوری نماید. رمضان ابتدا انسان را نگاه می دارد، سپس انسان را وادار به نگاه می کند، و بعد رها می کند تا به سوی آنچه از خوبی ها که خودش دیده است و دریافت کرده است، برود. 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص72 🔺سخن سدید @sokhanesadid
2️⃣1️⃣ ✍️ برای اینکه ثمرات روزه و رمضان در انسان تقویت و تکثیر بشود، طبیعتا باید در کنار افزایش علم و علاقه، عملی هم انجام داد. به عبارت دیگر، غیر از توجه و تمنا، باید تأدّب هم داشت. راه عملی برای افزایش بهره وری رمضان، رعایت آداب روزه داری است. همان طور که قبلا گفتیم، میزان بهره هر کس به مقدار معرفت و محبت اوست، و هم اکنون ادامه می دهیم: میزان بهره هر کس، به مقدار ادب و رعایت رسومی است که هم عمق حضور رمضان را در دل و عقل انسان نشان می دهد، و هم ریشه های رمضان را در اندیشه و احساس فرد رشد می دهد. اما اساساً ادب در عبادات چه معنایی دارد؟ و یا به چه اموری آداب عبادات می گویند؟ 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص89 پ.ن: ادامه دارد...☺️ 🔺سخن سدید @sokhanesadid
3️⃣1️⃣ ✍️ اما اساسا ادب در عبادات چه معنایی دارد؟ ➖ ادب در ابتدا یعنی خوب و به درستی انجام دادن عمل. آدم با ادب مأموریت عبادی خود را به رزی صحیح و بی انقص انجام می دهد. مانند قرائت صحیح قرآن که صراحتا ادب شمرده شده است. (میزان الحکمه، ج1، باب 3309، ص4828) ➖ معنای دوم ادب این است که در کنار عبادت رفتارهای را انجام دهد که بتواند به زیبایی و کمال ادب بیفزاید. مثل خانه ای که با پرده ای زیبا تزئین شود و یا سفره ای که غیر از وجود غذای خوب و سالم، از چینش خوبی هم برخوردار باشد. وقتی قرآن را با صوت دلنشینی بخوانیم و یا در پایان نماز با تعقیبات، نماز را با چند دعا بدرقه کنیم، آدم با ادبی خواهیم بود. ➖ معنای سوم ادب در عبادت، ادامه دادن روح عمل است در دیگر اعمال و تداوم بخشیدنب ه عمل با رعایت نکاتی که می توانند به تحقق بهتر خواسته مولا از آن دستور بینجامد. مثلا اگر خدا نماز را به خاطر به یاد آوردن خدا و خوبی ها واجب کرده، هر موقع در حفظ این یاد و ذکر خدا در خارج از نماز هم بکوشیم، در واقع ادب نماز را رعایت کرده ایم؛ و خوشا آنان که دائم در نمازند! ➖ معنای چهارم ادب را در تمنای قبولی عمل و بی منت انجام دادن عبادت، باید دید.پاک بودن عمل از هرگونه غرور و عجبی که آفت رایج اعمال خوب ماست، ادب نهایی عبادت است. 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص92 🔺سخن سدید @sokhanesadid
4️⃣1️⃣ ✍️ یکی از آداب مهم ماه رمضان این است که در این ماه خوبی‌های خود را افزایش دهیم و بیش از پیش به کارهای خوب اقدام نماییم. اگر خدای مهربان در ماه رمضان قدمهای بسیاری به سمت ما برداشته است، ما هم نیم قدمی به سوی او برداریم. این در حالی است که هم حسنات در این ماه مضاعف می‌شوند و هم توفیقات افزایش پیدا می‌کنند. به عنوان مثال امام سجاد ع در دعای رمضان به تقاضای توفیق برای خوب خواندن نماز و به وقت به جا آوردن آن در این ماه تصریح دارند: «خدایا! در این ماه ما را بر خواندن نمازهای پنج گانه آن گونه که تو خواسته‌ای و در همان اوقاتی که تو معین کرده‌ای و با رعایت واجباتی که در آن معین فرموده‌ای و وظایفی که تعیین نمودهای، موفق بدار.» (صحیفه سجادیه، دعای 44)‌ 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص94 🔺سخن سدید @sokhanesadid
5️⃣1️⃣ ✍️ خداوند متعال محیط «نامرئی» رمضان را نیز امن قرار داده است، و در میدان وسوسه ها و تاثیرگذاری های روانی از عوامل نامرئی مانند شیطان، مهمانان خود را از امنیت خوبی برخوردار کرده است. خبر پر راز و رمز بسته بودن دست های شیطان و به غل و زنجیر کشیده شدن ابلیس برای در امان بودن مهمانان خدا بسیار قابل تأمل است. دیگر شیطانی نیست که آدم ها را به هوس بیندازد، هرچه باقی می‌ماند هوای دل خود ما آدم هاست. اگر باز هم وسوسه شدیم و گناه کردیم، به این دلیل است که دیگر خودمان استاد شده‌ایم و آنچه باید از شیطان می‌آموختیم فراگرفته‌ایم. 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص۱۳۳ 🔺سخن سدید @sokhanesadid
6️⃣1️⃣ ✍️ زمان نسبتا طولانی ماه رمضان فرصت خوبی است برای تاثیراتی که خدای ماه رمضان به دنبال آن است. یکی از لوازم مهم تاثیرگذاری یک برنامه تربیتی، طول مدت و ممارستی است که باید در اجرای آن برنامه در نظر گرفت. اینکه ما هرگاه دلمان خواست سری به معنویات بزنیم و تا هر موقع حال داشتیم ادامه بدهیم و در نهایت بدون نظم و بر اساس تمایل، به برنامه های عبادی بپردازیم، روش بسیار نادرستی است. ✍ ماه مبارک رمضان با برخورداری از یک استمرار سی روزه و طول مدت صیام در هر روز، از سحر تا شامگاهان،‌روزه داران را در موقعیت تاثیرپذیری مناسبی از عبادت صیام قرار می‌دهد. در واقع بلند مدت ترین عبادت ما همین روزه‌داری است و رمضان در این زمینه، دارای امتیاز منحصر به فردی می‌باشد. اگر کسی قیمت عبادت را بداند، قدر رمضان را بسیار خواهد داشت وقتی که بشنود رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرموده‌اند: «اَلصَّائِمُ فِي عِبَادَةِ اَللَّهِ [فِي عِبَادَةٍ] وَ إِنْ كَانَ نَائِماً عَلَى فِرَاشِهِ مَا لَمْ يَغْتَبْ مُسْلِماً»؛ ورزه دار همواره در حال عبادت خدا محسوب می‌شود، اگر چه در بسترش خوابیده باشد. البته که تا وقتی غیبت مسلمانی را نکند.» 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص۱۳۷ و ۱۳۸ 🔺سخن سدید @sokhanesadid
7⃣1⃣ ✍️ یکی از تاثیرات رمضان، تزکیه روح انسان است؛ همچنان که روزه زکات جسم شمره شده است. تزکیه به عنوان یک مفهوم قرآنی، هم یکی از غایات کمال و هم یکی از راه های سعادت انسان شمرده شده است. هم باید با تزکیه به بارگاه خوب بودن راه یافت، هم باید به مقام تزکیه شدگی که شامل تمام پاکی ها و پیراستگی هاست بار یافت. ✍️تزکیه مفهوم عمیق تر از تربیت است و نیز یک نوع عملیات خاص تربیتی جهت دار است. «تربیت» ممکن است تنها به تنظیم رفتار انسان و تغییر برخی گرایش ها بینجامد، و به اصلاح بنیان ها کاری نداشته باشد. در حالی که «تزکیه» به ریشه ها می‌پردازد و زمینه های هرگونه خرابی را در روح انسان از بین می‌برد. در جمله قبل به کلمه‌ی «زمینه» بیشتر توجه کنید. اگر جایی زمینه های خرابی از بین برود، خلاصی از شر بدی ها و اخلاص در خوبی ها پدید خواهد آمد. 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص۱۴۷ و ۱۴۸ 🔺سخن سدید @sokhanesadid
8️⃣1️⃣ ✍️حضرت علامه طباطبایی (رحمت الله علیه) در تفسیر المیزان می‌فرمایند: «کلمه تزکیه که مصدر «یُزَکّیهِم» است، مصدر باب تفعیل است و مصدر ثلاثی مجرد آن «زکات» است که به معنای «نُــمُوّ صالح» است؛ نُـموّی که ملازم خیر و برکت باشد.» ولی همیشه کلمه زکات در جاهایی استفاده شده است که یک نوع کم کردن، مقدمه‌ی زیاد شدن و فزونی یافتن شده است. مانند زکات مال که موجب برکت در اموال می‌شود یا زکات علم که همان نشر آن است و موجب افزایش آن می‌گردد. به این ترتیب گویا تزکیه بیشتر از اینکه «پاک نگه داشتن» معنا بدهد، «پاک کردن» معنا می‌دهد. 🔹شاید به همین دلیل روزه را زکات بدن نامیده‌اند که هم کم کردن در آن هست و هم سلامت جسم را به دنبال دارد. آن چنان که رسول خدا (ص) فرمودند: «لِکُلّ شَیئٍ زَکاةٌ و زَکاةُ الأبدانِ الصِّیام؛ هر چیزی زکاتی دارد و زکات بدن روزه است.» و نیز فرموده‌اند: «صوموا تَصِحّوا؛ روزه بگیرید تا صحت یابید و سلامت بمانید.» 🔸البته این حداقل بهره‌ی روزه است که زکات بدن محسوب می‌شود. روزه نه تنها در بدن، که در روح انسان هم تأثیر تزکیه‌ای دارد. گرچه این اثر عمیقتر، وابسته به شرایطی است که روزه‌دار خودش باید آن را ایجاد نماید. 📗شهر خدا, علیرضا پناهیان، ص ۱۴۸، ۱۴۹ و ۱۵۱ 🔺سخن سدید @sokhanesadid
9⃣1⃣ ✍ حداقل به دو علت روزه از حد زکات بدن فراتر رفته و به تزکیه روح نیز می‌انجامد: 🔸اول اینکه در روزه گرسنگی کشیدن، به صورت ارادی و با نیت الهی انجام می‌گیرد و این گرسنگی با آنچه که در اثر فقر یا قحطی پیش می‌آید متفاوت است. وقتی انسان به صورت خودآگاه و خودخواسته به خواسته‌های قلبی خود «نه» بگوید و در برابر آن ایستادگی کند و یا برای برآوردن آن صبر نمیاد و با رضایت، تلخی ترک دل‌بخواهی‌ها را تحمل کند، به تزکیه روح خود پرداخته و جان خود را جلا داده است. 🔹دومین دلیل بیشتر به رفتار روزه‌دار بستگی دارد و آن اینکه علاوه بر صیام بدن، آداب صیام روح نیز رعایت شود و‌ -همچنانکه در بحث آداب گفته شد- آنچه در ظاهر روزه دیده می‌شود، در باطن انسان هم ادامه پیدا کند و این یعنی ادامه آداب روزه در صیام روح؛ مانند سکوت و ترک مجادله و از همه مهمتر ترک معصیت. طبیعی است اگر روزه‌دار آداب روزه را رعایت نکند و یا از صمیم دل نیت قربتاً الی الله نداشته باشد، اثر تزکیه‌ای روزه را دریافت نخواهد کرد. این قاعده در عموم ریاضتهای تزکیه کننده روح انسان جاری است. 📘شهر خدا، علیرضا پناهیان، ص ۱۵۲ 🔺سخن سدید @Sokhanesadid