@sokhanetarikh #مقاله نویسنده: محسن رنجبر یکى از اقدامات معاویه در راستاى تثبیت و تحکیم پایه هاى زمام دارى موروثى سلسله اموى و نیز استمرار اهداف دین ستیزانه خویش، طرح «ولیعهدى یزید» بود که از همان سال هاى آغازین حاکمیتش به آن مى اندیشید. علاوه بر شخصیت معاویه و منش حکومتى اش مى توان وصیت ابوسفیان را در اوایل خلافت عثمان به خاندان بنى امیّه مبنى بر چرخاندن گوى خلافت در بین خود و موروثى کردنش، حتى با سپردن آن به دست کودکان بنى امیّه، از جمله عوامل این مسئله به شمار آورد. البته خود معاویه به خوبى مى دانست که عملى شدن این کار، مشکلات و موانع فراوانى دارد. راز دشوارى هاى این کار را باید از یک سو، شخصیت منفى و تبه کار یزید دانست، چرا که یزید جوانى لاابالى، فاسق، هرزه، بى بندوبار، آلوده و در یک کلام، بى دین بود و افکار عمومى، به ویژه صحابه و مسلمانان برجسته اى که هنوز در قید حیات بودند و روش و منش رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را به یاد داشتند، به سادگى پذیراى چنین شخصى به عنوان خلیفه مسلمانان نبودند. 👉 https://b2n.ir/j42465