سید اهل شهودی یا حسین
جلوه ذات وجودی یا حسین
اوفتادی لحظه‌ای بی‌سر به خاک
«سجده» را کامل نمودی یا حسین
این بلا و این لب خندان تو
کس چه داند تا چه بودی یا حسین؟
گُل در آغوش و تنت مجروح تیغ
عشق را معنا نمودی یا حسین
«ما رمیت اذ رمیت» دیدمت
در میان هرگز نبودی یا حسین
در میان لشکر تاریک جهل
چشم دل را می‌ربودی یا حسین
روی دستت پای می‌زد کودکی
نور روی نور بودی یا حسین
نور آمد بُرد یک‌سر آگهیت
«هو» به تاری، «حق» به پودی یا حسین
بین خیل روبهان چون شیر نر
روبهی را می‌زدودی یا حسین
مست بودی در سماع و ابلهان
جنگ دیدند از عنودی یا حسین
هاتفی گفت: این‌چنین اندر جهان
جلوه‌ای هرگز نبودی یا حسین
گرچه پیغمبر شهودش مطلق است
سید اهل شهودی یا حسین.
#ر_س
@sooyesama