میان این موج‌های خروشان درد و رنج زندگی همان درنگ کوتاهی است که گاه لبخندی بی‌قرار بر گوشه لب‌هایت می‌نشاند گویی چشم‌هایت از زاویه دیگری می‌نگرد و دردها، شاخه‌های گلی می‌شوند که محبوب سر راهت افشانده مگر بدانی که اینجا شبی، زیبارویی، آرام، با ناز، گام برداشته است. زبان عالم غیب چه زیبا سرود: ای که از کوچه معشوقه ما می‌گذری بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش #ر_س #نجوا @sooyesama