تجلی برده‌داری نوین در اجاره نشینی در دوران کهن برده‌داری، مالک بر زندگی و کار برده تسلط کامل داشت و به او جای خواب و غذا می‌داد تا برای او کار کند و تولید ثروت نماید. با این حال، در نظام سرمایه‌داری مدرن، این برده‌داری تغییر شکل داده و در روابطی مانند رابطه موجر و مستاجر بازتولید شده است. واحد مسکونی اجاره‌ای که مستاجر در آن ساکن می‌شود، معادل همان جای خوابی است که برده‌دار به برده خود می‌داد؛ البته با این تفاوت که موجر دیگر به مستاجر غذا نمی‌دهد. در این وضعیت، مستاجر باید بخشی بزرگ از زندگی خود را صرف کار و تلاش کند تا بتواند هزینه اجاره و دیگر نیازهای روزانه خود را تامین کند. مستاجر درآمد حاصل از کار خود را در پایان هر ماه بابت اجاره به مالک پرداخت می‌کند و باقی‌مانده درآمدش را صرف فراهم کردن خوراک، پوشاک و سایر نیازهای اولیه می‌کند. از دیگر سو، دریافت وام و قرض برای تأمین پول پیش خانه، مستاجر را در یک چرخه بدهی مداوم قرار می‌دهد که فشار مالی بسیاری بر او تحمیل می‌کند. این امر باعث کاهش کیفیت زندگی و افزایش استرس و نگرانی‌های روانی در بین مستاجران می‌شود. افزون بر این، نوسانات اقتصادی مانند افزایش ناگهانی نرخ ارز یا تورم نیز تأثیر مستقیم و منفی بر زندگی مستاجران دارد و توان مالی آن‌ها را ضعیف‌تر می‌کند. برای رهایی از این سیستم برده‌داری نوین و ایجاد جامعه‌ای عادلانه، نیازمند تغییرات زیرساختی و اقتصادی گسترده‌ای هستیم. در چارچوب نظام سرمایه‌داری، تغییر این وضعیت ممکن نیست. برای آزادی مردم از این برده‌داری نوین، باید نظام سرمایه‌داری را کنار گذاشت و طرحی نو در انداخت. در این مقاله، که ایده اولیه یک طرح جامع پژوهشی و در حال اجراست، نسخه جایگزین نظام سرمایه‌داری ارائه شده است. از نخبگان دعوت می‌کنم این مقاله را مطالعه کرده و درباره آن تامل و تفکر کنند. https://saazandegi.ir/wp-content/uploads/2024/05/06-03-1403-1704-Sazandegi.pdf @syjebraily