علیرضا دودانگه/ ۴ ▪️هر چه سعی کردند ما دین گریز نشدیم! لذت بخش ترین کار دوران اسارتم کاری بود که در پنجم شهریور ۶۹ در اردوگاه تکریت ۱۱ انجام شد. از ابتدای اسارت بخاطر نماز خواندن و روزه گرفتن چه قدر سخت‌ گیری ها می‌ کردند و تنبیهات سخت و طاقت فرسا می‌کردند و با نمایش دادن فیلم های مستهجن و با اوردن مجله های منافقین خواستند ما را شستشوی مغزی دهند و از دین گریزان کنند اما روز آزادی، با اقامه نمازجماعت در وسط محوطه اردوگاه تکریت محل و زادگاه صدام همه را نقش بر آب کردیم. بخصوص با آن همه جمعیت که ساعتها قبل از اذان ظهر به همدیگر اطلاع می‌دادند که الان خلوت هست برو وضو بگیر . زمانیکه دوستان چند ساعت قبل اذان می‌رفتند وضو می‌گرفتند خود این عمل باعث حیرت و تعجب نگهبان‌ها شده بود و زمانی که وقت اذان رسید همه رو به قبله نشستند و یکی از عزیزان با صدای بلند اذان گفت و یک برادر هم بعنوان امام جماعت ایستاد. عراقیها خواستند نظم را به هم بریزند و مانع نماز جماعت ما شوند برای همین اعلام کردند «یالله تعال مسئول غذا» یعنی مسئول غذا بیاد! اما به لطف خدا بچه ها زرنگی کردند و از صف آخر به تعداد نیاز بلند شدند ظروف غذا را برداشتند رفتند برای گرفتن غذا و مابقی نماز جماعت را برپا کردند چون مسئولان صلیب سرخ هم حضور داشتند نگهبان‌ها نتوانستن کاری انجام بدهند و ما آزاده ها با اقامه نمازظهر و عصر به جماعت به دشمنان خود بصورت عملی ثابت کردیم که در طول چند سال گذشته ما تحت تاثیر تبلیغات شما قرار نگرفته ایم و تمام تلاش شما در طول این مدت بیهوده وبی اثر وبی ثمر بوده است ربنا تقبل منا انک انت السمیع العلیم 🔹آزاده تکریت ۱۱ @taakrit11pw65