🍃امان بیچاره‌ها مرا ببخش که دور از تو بودم و در میان تهاجم وسوسه‌های شیطان احساس امنیت می‌کردم. مرا ببخش که بدون تضرع در پیشگاه تو خودم را در مقابل دشمن قسم خورده‌ام قوی می‌دیدم. مرا ببخش که خودم را بیچارۀ نگاه تو ندیدم و میان خودم تا پرتگاه گمراهی فرسنگ‌ها فاصله می‌دیدم. مرا ببخش که خودم را بدون تو بزرگ دیدم و شیطان را ندیدم و در حالی که غرق وسوسه‌های او بودم، خودم را بندۀ مقرب درگاه الهی می‌دیدم. تو امان هر کسی هستی که به دنبال امنیت می‌گردد؛ ولی من به قدری خودشیفته بودم که نیازی به امان تو نمی‌دیدم. حالا دیگر دیوارهای قلعۀ خیالی امنیت در مقابل نگاهم فرو ریخته‌اند و به تو پناه آورده‌ام. مرا دریاب که سر تا پای وجودم وحشت است و خالی از امنیت. شبت بخیر امان بیچاره‌ها!