♨️خواندنی👌 🔅والتّامّین فی محبّة الله؛ و تمامان در محبّت خدا🔅 «تامّین» به معنای تَمام و کَمال است. «محبّت» ضدّ بغض و در فارسی به معنای دوست داشتن و دوست داری است. بنابراین، «تامّین فی محبة الله» به معنای تمامان در دوست داشتن خدا یا تمامان در دوستداری خدا است. 🔸ریشه‌ی محبّت انسان، موجودی کمال طلب است؛ از این رو اگر مطلوب خود را که همان کمال است، در شی ء یا شخصی ببیند، محبّت و علاقه به آن، در دلش جا می‌گیرد و تلاش می‌کند به آن نزدیک شود، خود را شبیه آن گرداند و... . بدین ترتیب، محبّت، از یک سو معلول معرفت و از سوی دیگر، علّت انقیاد در برابر کامل است؛ پس هرچه ادراک و معرفت بیشتر باشد، محبّت بیشتر می‌شود و در نتیجه، اطاعتِ افزون‌تری را به دنبال دارد. بنابراین، محبّت به دو چیز وابسته است: وجود کمال در محبوب و معرفت و محبّت نسبت به آن. از امام صادق(ع) نقل شده: اگر نور معرفت بر دل بتابد، نسیم محبّت می‌وزد. در میان موجودات امکانی، هیچ موجودی، در میدان معرفت الله، همتا و همپای ائمه(ع) نیست؛ بنابراین، هیچ موجودی در میدان محبّت و عشق به خدا، به درجه آنان نمی‌رسد؛ به بیان دیگر، برای موجودات امکانی، شناخت خدا بیش از آن مقدار که ائمه(ع) بدان دست یافتند، ممکن نیست و بیش از آن مقدار، چون مقدور نیست، مورد تکلیف هم نیست. بنابراین، می‌توان گفت که محبت ائمه(ع) به خدا محبّت تامّ است و در نتیجه، همه‌ی اعمالشان از روی عشق و محبّت به خداست. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۲ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹#رسانه‌ی_تبیین_باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b