"تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالُوا يا صالِحُ قَدْ كُنْتَ فِينا مَرْجُوًّا قَبْلَ هذا أَ تَنْهانا أَنْ نَعْبُدَ ما يَعْبُدُ آباؤُنا وَ إِنَّنا لَفِي شَكٍّ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ مُرِيبٍ «62»
(قوم ثمود) گفتند: اى صالح! تو براستى قبل از اين در ميان ما مايهى اميد بودى، آيا (اينك) تو ما را از پرستش آنچه پدرانمان مىپرستيدند نهى مىكنى؟ همانا كه ما نسبت به آنچه ما را به آن مىخوانى در شكى هستيم كه ما را به تو بد گمان كرده است.
نکته ها
كفّار ابتدا به حضرت صالح عليه السلام گفتند: تو مايه اميد ما بودى وتو را دوست مىداشتيم. تا شايد آن حضرت براى حفظ روابط حسنه گذشته، از دعوت آنها به يكتاپرستى دست بردارد.
پیام ها
1- مبلّغ بايد خوشنام و خوش سابقه باشد. «مَرْجُوًّا»
2- تمجيد و ستايش منحرفان، ما را در دعوت به حقّ سست نسازد. «قَدْ كُنْتَ فِينا مَرْجُوًّا» (تعريف و تمجيد دشمنان، بىغرض نيست)
3- انبيا، خط شكنان عقايد خرافى هستند. «أَ تَنْهانا»
4- عقايد انسان نبايد تنها براساس رفتار نياكان باشد. «نَعْبُدَ ما يَعْبُدُ آباؤُنا»
5- فرهنگ انسانها در طول قرون متمادى، بهم پيوسته و آميخته شدهاند. «نَعْبُدَ ما يَعْبُدُ آباؤُنا»
6- مردم براحتى از عقايد و باورهاى نياكان خويش دست برنمىدارند. (توقّع
جلد 4 - صفحه 83
اصلاح فورى نبايد داشت) «إِنَّنا لَفِي شَكٍّ»
7- هر كلام و طرح تازهاى، براى عدّهاى از مردم مشكوك و مورد ترديد است.
«إِنَّنا لَفِي شَكٍّ»
8- اگر شك، مقدّمه و زمينهى تحقيق و ارشاد نباشد، بزرگترين عامل ركود و سقوط خواهد گرديد. شَكٍ ... مُرِيبٍ"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۶۲جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام