"تفسیر نور (محسن قرائتی) يَتَجَرَّعُهُ وَ لا يَكادُ يُسِيغُهُ وَ يَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ما هُوَ بِمَيِّتٍ وَ مِنْ وَرائِهِ عَذابٌ غَلِيظٌ «17» آن (آب چركين) را جرعه جرعه مى‌آشامد، در حالى كه فرو بردن آن هرگز گوارا نيست و مرگ از هر سو به سراغ او مى‌آيد، ولى او مردنى نيست وپس از آن، عذاب شديدى است. جلد 4 - صفحه 401 نکته ها در اين آيه، سيمايى از عذاب دوزخيان مطرح شده است: الف: عذاب اهل دوزخ ذرّه ذرّه است تا شكنجه‌ى آنان بيشتر باشد. ب: عذاب‌هاى گوناگون، دوزخيان را تا مرز مرگ پيش مى‌برند، ولى آنان نمى‌ميرند. ج: عذاب‌ها، عقبه‌هاى سخت‌ترى دارد و رو به افزايش است. قرآن در وصف عذاب قيامت، چندين تعبير دارد: «أَلِيمٌ»، «شَدِيدُ»، «غَلِيظٌ»، «عَظِيمٌ» كه همه اشاره به شدت و عظمت عذاب دارد. «اساغه» به معناى آشاميدن آب است با ميل و رغبت. جمله‌ى‌ «لا يَكادُ يُسِيغُهُ» يعنى هرگز با ميل خود آن را نمى‌آشامد. «1» رسول‌اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: هركس شراب بنوشد، تا چهل روز نمازش قبول نمى‌شود و سزاوار است كه خداوند از آب بد بوى متعفّنِ دوزخ، به او بنوشاند. «2» پیام ها 1- عذاب دوزخ تدريجى و دائمى است. «يَتَجَرَّعُهُ» 2- دوزخيان مرگ ندارند و عذاب دوزخ سبب مرگ نمى‌شود. «ما هُوَ بِمَيِّتٍ» 3- عذاب دوزخ رو به افزايش است. «وَ مِنْ وَرائِهِ عَذابٌ غَلِيظٌ» «1». تفسير تبيان. «2». تفسير مجمع البيان. تفسير نور(10جلدى)، ج‌4، ص: 402" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_ابراهیم_آیه_۱۷جز۱۳ #سوره_مبارکه_ابراهیم @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As