"تفسیر نور (محسن قرائتی) وَ يَجْعَلُونَ لِلَّهِ ما يَكْرَهُونَ وَ تَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنى‌ لا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَ أَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ «62» ومشركان، آنچه را براى خود نمى‌پسندند براى خدا قرار مى‌دهند و زبانشان به دروغ مى‌گويد كه نيكوتر براى آنان است. حقا كه آتش براى آنان است وآنان (به سوى آن) پيشگامانند. نکته ها اين آيه به همان تفكّر خرافى اشاره دارد كه در چند آيه قبل مطرح شد و آن اينكه مشركان، فرشتگان را دختران خدا مى‌پنداشتند در حالى كه دختر را براى خود مايه‌ى ننگ مى‌شمردند، به پسر افتخار مى‌كردند و آن را نعمتى بهتر از دختر معرّفى مى‌كردند. «وَ تَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنى‌» پیام ها 1- آنچه را براى خود دوست نداريم، براى خدا قرار ندهيم. «يَجْعَلُونَ لِلَّهِ ما يَكْرَهُونَ» 2- انسان گاه چنان دچار خيالات مى‌شود كه تصور مى‌كند، برتر از ديگران است و عاقبتش بهتر از ديگران مى‌باشد. «تَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنى‌» اين افراد در آيات ديگر نيز چنين معرّفى شده‌اند: «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً» «1» و «لَئِنْ رُجِعْتُ إِلى‌ رَبِّي إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنى‌» «2» «1». كهف، 104. «2». فصّلت، 50." ‏‏‏‏ @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As