⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه هفدهم - شبِ بیستمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۲۱ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت سوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۲۷ تا دقیقه ۴۲ 🔸 بر اساس آیات پایانی سوره‌ی مبارکه‌ی قدر، در شب قدر، تمام ملائکه به همراه روح، تا مطلع فجر، به محضر انسان کامل مشرّف می‌شوند که از جنبه‌‌ی شرعی، مطلع فجر، هنگام اذان صبح است. دوازده الی پانزده دقیقه قبل از اذان صبح، بهترین وقت برای اقامه‌ی نماز وتر و نافله صبح است. 🔹 نماز شب را از ابتدای نیمه شب که در افق‌های ما تقریباً ساعت دوازده شب است، می‌توان اقامه کرد. 🔸 در روایتی نقل شده است که جناب رسول الله (ص)، ابتدای نیمه‌‌‌ شب از خواب برمی‌خاستند و چهار رکعت نماز شب اقامه می‌فرمودند. سپس برای استراحت به بستر می‌رفتند و بعد از مدّتی که به خواب می‌رفتند، برمی‌خاستند و دوباره چهار رکعت دیگر اقامه می‌فرموند. 🔹 دوباره به بستر می‌رفتند و بعد از مدّتی برمی‌خاستند و نماز شَفْع‌ را اقامه‌ می‌کردند. بعد از آن، حدود دوازده دقیقه قبل از اذان صبح، نماز وَتر و بلافاصله نافله‌‌ی صبح را می‌خواندند. 🔸 که بهترین وقت برای اقامه‌‌ی نماز وَتر و نافله‌ی صبح، همان دوازده الی پانزده دقیقه قبل از اذان صبح است. البته معنایش این نیست که نماز وتر را قبل از این زمان، نمی‌توان خواند یا نافله‌ی صبح را بعد از اذان صبح نمی‌شود اقامه کرد. 🔹 بلکه منظور آن است که اَفضل اوقات نماز وتر و نافله‌ی صبح، همان دوازده دقیقه قبل از اذان صبح است. 🔸 غرض، ملائکه در شب قدر به محضر امام عصر، حضرت بقية الله (عج)، مشرّف می‌شوند و تا مطلع فجر یعنی اذان صبح در محضر حضرتش هستند چه اینکه در عصر ائمه‌ی قبل نیز به محضر آن بزرگواران که امام عصر خودشان بودند، مشرّف می‌شدند. 🔹 حضرت بقية‌ الله (عج)، نه تنها امام عصر زمینی‌ها هستند بلکه امام عصر آسمانی‌ها نیز هستند. 🔸 در این سلسله جلسات، بیان کردیم که آیات قرآن کریم و همچنین احادیث و کلمات اهل‌بیت (ع)، صَعبِ مُستَصعَب اند و هر کس به فراخور فهم خود، از آن‌‌ها بهره می‌بَرَد. 🔹 نکته‌ی حائز اهمیّت آن است که باتوجه به رتبه‌ی وجودی افراد، فهم آن‌ها نیز مراتب دارد امّا در هر صورت، هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند که به کُنه قرآن و روایات، دست پیدا کرده است. 🔸 امام امیرالمؤمنین (ع) فرمودند قرآن، دریایی است که "لا قَعرَ فِیه". قَعر و انتها ندارد. 🔹 با اینکه فقط در عالم تشیّع، بیش از هزار دوره تفسیر قرآن نوشته شده است، امّا با این حال، حقایق و اَسرار قرآن هیچ‌گاه تمام شدنی نیستند و افراد نیز به وفق قابلیّت و استعداد خود، از دریای قرآن بهره‌ می‌بَرَند. 🔸 عدّه‌ای فقط ساحل‌پیمایی می‌کنند امّا برخی، تا حدّی پیش می‌روند و در عمق کم آب شنا می‌کنند. بالاتر، کسانی اند که تا اعماق بیشتری جلو می‌روند و به حقایق بالاتری می‌رسند. افرادی هم به غوّاصی در دریای قرآن مشغول می‌گردند امّا با این حال، هیچ‌یک نمی‌توانند ادّعا کنند که به قَعر و انتهای قرآن رسیدند و تمامی حقایق آن را ادراک کردند. 🔹 باید بدانیم هر کسی هرچه که از قرآن می‌یابد، به اندازه‌ی قابلیّت و استعداد خودِ اوست. لذا هنگامی که کلام افراد، علماء و بزرگان را می‌شنویم، نباید آن‌ها را فوراً رد کنیم چه اینکه بدون تأمّل نیز نباید آن‌ها را پذیرفت. 🔸 زیرا کار عقل، تدبّر، تفکّر و فِقاهت است. یعنی انسان هرچه را که می‌شنود ولو حرف حق، نباید بدون تأمّل و تفکّر، آن را بپذیرد. اگر هم کلامی شنید امّا دید نمی‌تواند آن را بپذیرد، فوراً آن را رد نکند. 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)