🌹🌹طبع انجبار سرد و خشک است.
خواص گیاه انجبار
از نظر خواص درمانی ضد تب، مدر، ملین، التیام دهنده، قابض قوی، ضد اسهال، مقوی عمومی، ضدعفونی کننده، ضد غلبه دم، ضد التهاب، محرک و اشتهاآور است. از انجبار در موارد اسهال، دیسانتری( اسهال خونی )، رفع ترشحات مخاطی، بی اختیاری دفع ادرار، ترشحات زنانگی، سوزش مجاری ادرار، گلو درد، ورم مجرای بول بعد از رفع حالت التهابی آن، بواسیر، انزال منی، تب نوبه، خونریزی رحم، التهابات اندام‌های تناسلی زن، التیام زخم، نزله‌های مزمن، سل، خونریزیهای ساده داخلی و خارجی، جلوگیری از سقط جنین، رفع ترشحات سفید مهبل و وجود خون در ادرار توصیه شده‌است.
در استعمال خارجی جوشانده ۱۵۰ گرم ریزوم آن در یک لیتر آب به شکل غرغره یا دهان شویه برای التیام زخم، ناراحتیهای حلق، سفت کردن لثه‌های نرم، التهابات لثه، لوزه ها یا گلو و به‌صورت تزریق در دستگاه تناسلی، جهت ترشحات‌زنانگی و رفع ورم مجاری ادرار، اثرات مفیدی دارد. جوشانده انجبار به‌صورت تنقیه جهت رفع اسهال، بواسیر، درمان خراشهای ناحیه مقعد و برای واریس و مداوای زخم‌ها به‌صورت تأثیر دادن روی آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ریزوم ( ریشه ) انجبار به علت دارا بودن تانن فراوان اثر قابض قوی داشته التیام دهنده ناراحتیها و مقوی معده است. برای رفع ترشحات مخاطی, درمان اسهال, التهاب مجاری ادراری و رفع ترشحات زنانگی کاربرد دارد. برای بند آوردن خونریزی داخلی و خارجی کاربرد داشته , انزال زود رس را درمان و از سقط جنین جلوگیری میکند.
مسکن قی است و ضعف اشتها رl برطرف می کند.
انجبار برای قطع خونریزی اعضای بدن به خصوص افرادی که دارای خونریزی از شش و بواسیر هستند بسیار مفید است.
پاشیدن پودر انجبار بر روی زخم باعث خشک شدن آن می شود.
این گیاه در بند آوردن خون زخم نیز مؤثر است. از این گیاه می توان جهت شستشوی زخم های خارجی استفاده کرد و آن را مستقیما روی زخم قرار داد تا خونریزی بند بیاید. علاوه بر این، انجبار از خاصیت ضد ویروسی برخوردار است و مصرف آن می تواند انواع میکروب های روی زخم را از بین ببرد.
بعضی از افراد برگ های تازه و جوان آن را به صورت سالاد یا به صورت پخته مصرف می کنند. ضماد آن برای واریس و خارج کردن چرک از زخم ها و دمل ها مورد استفاده قرار می گیرد. در دام پزشکی هم برای ناراحتی های گوارشی دام ها مورد استفاده قرار می گیرد.
نوشیدن آب دم کرده ی آن بیماری میزنای و سوزاک را درمان میکند و از خونروی و اسهال نیز جلوگیری می نماید.
برای درمان بواسیر ۱۵ گرم ریشه انجبار را در۳ لیتر آب بجوشانید، تا آب آن نصف شود سپس با ۲۰۰ گرم شکر مخلوط و آن را هفت قسمت کنید ، ۷ روز میل شود. برای درمان بیماری اسهال و اسهال خونی سه گرم ریشه انجبار را در یک لیوان آب ۲۰ دقیقه بجوشانید تا حدود یک فنجان آن بماند و صاف کرده آن را روزی ۳ فنجان میل کنید.
عوارض و موارد احتیاط و منع مصرف
به یاد داشته باشید که محصولات طبیعی همیشه لزوما بی خطر نیستند و دوز، روش مصرف و تداخل آن ها با دیگر مواد غذایی و دارو ها بسیار حائز اهمیت است. چنانچه به بیماری مبتلا هستید یا در شرایط خاصی به سر می برید، حتما پیش از مصرف روزانه گیاهان دارویی با پزشک خود مشورت کنید.
برای سرد مزاجان مضر است، از این نظر باید همراه با زنجبیل خورد .
انجبار با املاح و آهن و ژلاتین و آلبومین ناسازگار است.
یبوست و انسداد روده در صورت مصرف بیش از اندازه.
بهتر است از مصرف گیاه انجبار در دوران بارداری خودداری فرمایید.
روش مصرف
انجبار را معمولا به صورت دم کرده مصرف می کنند. برای این کار کافیست دو قاشق غذاخوری از انجبار خشک شده را در یک فنجان آب ترکیب کرده و بگذارید به مدت پنج تا ده دقیقه حرارت ببیند. میزان مصرف مجاز این دمنوش یک فنجان در روز است و نباید بیش از ۳ یا ۴ هفته به صورت مداوم مصرف شود. همچنین از این گیاه می توان برای ضدعفونی زخم و بند آوردن خونریزی نیز استفاده کرد.
یکی از شیوه های استفاده از این گیاه عرق آن است ،که مقدار خوراک آن در طول روز ۵۰ گرم و از عصاره آن چهار گرم و از برگ آن اگر مصرف شود مقدار ۲۰ گرم است و از پودر ریشه آن ۵ گرم است.
در قدیم، پوست ریشه انجبار را می‌جوشانند و عصاره حاصل را به حد غلظت در می آوردند و سپس آن را به صورت حب در می‌آوردند و در زیر سرپوش شیشه ای و در آفتاب خشک می کردندو به بیماران می دادند چنین حب سرخ و یاقوتی رنگی مصرف درمانی فراوانی دارد .
روش تهیه محلول ریشه انجبار: ریشه انجبار را به ۱۵ تا ۶۰ گرم نیمکوب می کنند و در یک لیتر آب گرم می خیسانند و صاف میکنند آماده مصرف است. توجه شود که در مورد ریشه انجبار نباید آب جوش مصرف شود و باید آب نیمه گرم باشد ، تا نشاسته آن حل نشود. زیرا اگر نشاسته حل شود با تانن ریشه ترکیب غیر محلولی به وجود می آورد.
برای درمان بواسیر ۱۵ گرم ریشه انجبار را در