بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬ 💐الٰهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم. الوافی. 🔰 حکم جمله(چه اسمیه و چه فعلیه) و شبه جمله (ظرف، جار همراه مجرورش) بعد از معارف و نکرات. 🔺اگر جمله یا ظرف بعد از نکره مَحضه بیایند، نقش آن‌ها صفت است. اما اگر بعد از معرفه مَحضه بیایند نقش آن‌ها، حال است. 🔺 نکته مهم: منظور از نکره محضه این است که اسم نکره ما مضاف به نکره دیگر نشده و هیچ صفتی برایش نیامده است و قابل انطباق به همه‌ی افراد از جنس خود می‌باشد؛ مثل رجل. ↸ منظور از معرفه محضه: اسم معرفه‌ای است که خالی است از علامتی که نزدیک کند او را به نکره مثل زید که علم است به خلاف اسمی که ال جنس بر او داخل شده مثل الانسان که شبیه نکره شده. ※ اما وقتی نکره غیره محضه(یعنی مثلا مضاف شود به نکره، یا مثلا صفت نکره برایش بیاید) باشد، یا معرفه غیر محضه باشد، جایز است جملات و شبه جملات بعد را صفت یا حال بگیریم. 🌛مثلا لا یفی الانسانُ یَغضِبُ. یغضب می‌توان حال یا صفت باشد. مثال دوم، جائنی رجلٌ کریمٌ یعلم الفقهَ جمله یعلم الفقه نیز دو نقش دارد. صفحه ۱۸۰ تا ۱۸۲. 🏮 @talcheslkotob