🔰عاشَ سعیداً و ماتَ سعیداً 🔻تعریف با سعادت زندگی کرد و با سعادت از دنیا رفت. زندگی و مرگی سعیدانه داشت. 🔻پیشینه کار دل است دیگر! وقتی نام سعید را اینطور پرتکرار می‌گویید مگر می‌شود انسان یاد جناب سعید‌بن‌عبدالله حنفی نیفتد؟! لااقل دوبار اسم سعید را در این تعبیر نمی‌بردید! سعید... سعید! به به! ...سعید‌بن‌عبدالله! شهید سعیدی که تنها مقابل نماز ظهر عاشورای امام ایستادنش، روح را به اهتزاز در می‌آورد. دیگر جلوه‌های شکوهمند زندگیش پیشکش... همین یک جمله امام به او برای سعیدبودنش بس که وقتی از وفاداریش پرسید: «يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ص أَ وَفَيْت؟‏» پاسخ شنید: «نَعَمْ‏ أَنْتَ‏ أَمَامِي‏ فِي الْجَنَّة» عاقبت خستگی یک نوکر به یک «نَعَمْ‏ أَنْتَ‏ أَمَامِي‏ فِي الْجَنَّة»ی امام می‌ارزد... آنم آرزوست! ارباب ما بدهکار کسی نخواهد ماند! 🔻ریشه معنوی «سَعِدَ مَنْ‏ وَالاكُم‏» 🔻کاربرد این تعبیر برای درگذشت انسان‌های بزرگ به کار می‌رود. 🔻نقد/ پیشنهاد/ مثل‌های مشابه امام فرمود: مثل چمران بمیرید! جهت مطالعه بیشتر در مورد این شخصیت به اثر «راهی با سعید» از همین مجموعه مراجعه شود. 📚 @tanhaelaj